Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2005

H ψυχολογική έννοια της "λολίτας"(σκέψεις)

Μια μικρη παρεμβαση επιθυμω να κανω σε σχεση με τις προσδοκιες για χιονια και τα αποτελεσματα τους,ετσι οπως διαμορφωνονται καθε χρονο τετοια περιοδο....

"Μηδενα προ του τελους μακαριζε",λεει μια ρηση,και την ασπαζομαι ολοτελα και ολοπλευρα.Και οχι μονο για αυτη την κακοκαιρια,αλλα και για το υπολοιπο του Χειμωνα.Παντα ξεκιναμε με μια προγνωση που οσο περνανε οι ωρες ναι μεν γινεται ολο και πιο αξιοπιστη,αλλα ποτε δε θα
ειμαστε σιγουροι για τη τελικη της εκφραση,παρα μονο μετα το περας της εξελιξης.Η λογικη αυτη δεν ειναι συνωνυμη της "παρηγοριας στον αρρωστο μεχρι να βγει η ψυχη του",αλλα αποκρυσταλωνει την ιδια την πραγματικοτητα η οποια παμπολλες φορες εχει αποδειχτει πολυ διαφορετικη απο την αναμενομενη.

Αυτη η ιδια λογικη,ενω παταει πανω στις καταγεγραμμενες εδειξεις για τα μελλουμενα,καθοριζεται εν τελει απο πολλες διαφορετικες καθε φορα χαοτικες παραμετρους.Αυτες μαλιστα οι τελευταιες ειναι η
''κολαση" για οσους επιθυμουν να γνωριζουν με ακριβεια το τι μελλει γενεσθαι,και το μονο μετρο προστασιας που εχει κανεις,ειναι- η- παρατηρηση-,η -καταγραφη-,και- η -αποπειρα- αξιολογησης- της- εκδηλωσης- τους.Σ αυτες μαλιστα,στηριζεται μεγαλο κομματι της μαγειας του καιρου,και του απροβλεπτου πολλες φορες χαρακτηρα του.Ενα ονομα που εχουμε δωσει στις παραμετρους αυτες μεσα στη λιστα,ειναι η ¨λολιτα",η οποια ειναι παντα προθυμη να "παιξει" μαζι μας,αλλα ταυτοχρονα δεν επιθυμει καθολου να χασει και τον χαρακτηρισμο της ως "κυρια".

Ως γνωστον και απο τη στιγμη που εχουμε να κανουμε μια μια θυληκη κατασταση,η οποια "γεννα" απροβλεπτες καταστασεις(αυτο σημαινει λολιτα)πρεπει να ειμεθα ειλκρινεις,αλλα και σκληροι μαζι της.Για καποιους λογους απομακρυνεται απο κοντα μας,απαξ και δει καποιου ειδους απογοητευση,η λυπη,ενω εχει πολυ καλυτερη συμπεριφορα με την αδιαλλαξια μας,η εστω τη σταθεροτητα στις αποψεις μας και τις επιθυμιες μας.
Ενας παρακινδυνευμενος τροπος προσεταιρισμου της ειναι η εσκεμενη αγνοηση της,και η προσηλωση στα αμιγως γνωστα και προβλεψιμα.Ειναι παρακινδυνευμενος αυτος ο τροπος,διοτι μεχρι να κανει αισθητη την παρουσια της,μπορει να προσελκυστει απο αυτη την "παγιδα",ενω αν καταλαβει οτι ειναι εσκεμμενος αυτος ο τροπος ,τοτε φερνει τα ακριβως αντιθετα αποτελεσματα.Η μονη λυση που ξεπροβαλει και παλι,ειναι η ηρεμια,και η σταθεροτητα στις επιθυμιες,η διευρυνση της γνωσης,η
σεμνοτητα,και η ειλικρινεια στις προθεσεις.Δυσκολα ολα,και γεματα κακοτοπιες μονοπατια,αλλα εξακολουθουν να αποτελεουν την βασιλικη οδο για τη εσωτερικη ηρεμια οσον αφορα την καρικη της εκφραση και εμφανιση...

Τελος ενα αλλο σημαντικο στοιχειο για την κατανοηση της,ειναι η εννοια του χρονου.Δυστηχως για εμας,εχουμε πολυ περιορισμενη αντιληψη του χρονου,ενω γιαυτην η εννοια του χρονου εκτεινεται σε απεριοριστο χωρο και καταλαμβανει πολλα επιπεδα νοησης.Εμεις επιθυμουμε,το τωρα,το αυριο και το μετα απο 18 ωρες,ενω αυτη τη ιδια ωρα ξεκουραζεται θεωρωντας οτι το 2002 πχ,ηταν μολις στο προηγουμενο λεπτο...Αν αφεθουμε στο χρονο,θα κατανοησουμε καλυτερα τη συμπεριφορα
της,και θα μεγαλωσουμε τα πεδια υπομονης μας κατα πολυ,αρα κατα συνεπεια θα ενισχυσουμε τις προσδοκιες μας με το αρρηκτο υλικο της σιγουριας και της νηφαλιοτητας... και ισως κατακτησουμε καποια στιγμη την κορυφη που λεγεται "η μονη ασφαλεια ειναι η γνωση οτι δεν υπαρχει
ασφαλεια"

...Αυτα,τωρα με συγχωρειτε,ηρθαν κατι ηλιαχτιδες και με συνελαβαν για μια απλη εξακριβωση στοιχειων.Τα λεμε παλι...
*nNoe*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Στα ίδια χρώματα...

Αυγή στην Αθήνα και δύση.Στον ίδιο χρωματισμό.Υπηρχαν στιγμές στη μέρα που θύμιζαν λίγο φθινόπωρο. Αυγή