Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2005

Mι ανανάμνηση απο τον χιονιά του 1981

..7.30 τελειωσες τ Αγγλικα εσυ??7,30 τ αρχιζα εγω εκεινη την ημερα,στα Εξαρχεια.Κ οταν κατα τις 9 30 βγηκα εξω θυμαμαι καλα,το ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ραντεβου με τη λαμπα του δρομου.Κρυμμενος στην εσοχη της πολυκατοικιας ,στην οδο Βαλτετσιου,απεναντι απο την καταληψη (για οσους ξερουν),κοιταγα τις πρωτες νιφαδες που επεφταν δειλα,αδεξια,τοσο ερωτικες ,τοσο απροσμενες,τοσο μαγικες στα ματια μου,που μην εχοντας ξανα την εικονα του χιονιου που επεφτε στο μυαλο μου,ενοιωθα ατσαλα και ασυνειδητα τον πρωτο μου ερωτα κ ισως παντοτινο να μου χτυπαει τη πορτα .Κ οταν εκεινο το βραδυ ,οι dire straits με το "sultans of swing ",ροκαριζαν
με τα τεμπο του drams και τα σολαρισματα της κιθαρας τους,ειμουνα σε απολυτη πρωτογνωρη αρμονια με τον απιστευτο ρυθμο των τρισεκατομυτριων πηχτων λευκων νιφαδων που σκεπαζαν τους δρομους της πολης,και της μυθικης πλατειας των εξαρχειων.Οταν ο "θειος Νωντας" ο κατα κοσμον Πουλικακος,καληνυχτιζε με το "another cup of coffe" τυ ΒOB Dylan,to koino toy,το δωματιο μου παγωνε απο το χιονι που εμπαινε φουριοζο μεσα ,και γω απλα...τρελαινομουνα.Κ οταν τελος ο εκφωνητης του B κρατικου προγραμματος,στις ειδησεις ελεγε λαχανιασμενα την ειδηση εκει γυρω στις μια το πρωι.οτι.."σφοδρη χιονοθυελα σαρωνει αυτη τη στιγμη ολο το λεκαονοπεδιο",ηθελα να βγω ,να παρω τους δρομους ,να χορεψω σα τρελλος.Ανεβηκα  στη ταρατσα στα κρυφα,μεχρι που βγηκε ο διαχειριστης και με κοιταζε σαν να μουνα Ufo μεσα στη νυχτα...
Ενταξει,την αλλη μερα στο 5 λυκειο , ολα τα τζαμια του σχολειου γινανε θρυψαλα απο πετρες που ειχαν μεσα στο χιονι,και υστερα πηγαμε εκδρομη,μιας και οι καθηγητες ηταν απροθυμοι να μας ακολουθησουν,αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια.....
Τι μου θυμισατε τώρα...
Nα στε καλα ρε παιδια..
*nNoe*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...