Kαύσωνας '87 ( μικρές μνήμες)

Υπηρετουσα νεος ναυτης σε Α/Τ ,αρμενιστης .Εμπειριες και βιωματα απο τοτε σε λιγες γραμμες,ισα να δωσουν μια εικονα,μια γευση,μια μυρουδια ...
*********************************************************************************
Τα νερα της Σαλαμινας,γυρω και μεσα στον Ναυσταθμο εχουν εκεινο το χρωμα του καφε.Τεραστιοι κυκλοι απο λαδια ,σημαδευουν το "νερο " που κοχλαζει ανεμεσα σε σκατα.Στον οριζοντα μια θολουρα,και απο τα λαμαρινενια πατωματα των αντιτορπιλικων αναδυοταν αχνιστες ποσοτητες
υγρασιας απο το νερο που εριχναν οι ναυτες.Οι εργασιες στο καταστρωμα συνεχιζονται κανονικα μεχρι τις 2. Το ματσακονι και το ηλεκτροματσακονο δουλευει πυρετωδως στα αμαθα χερια μας.Οι σβουρες επισης.Υποψια και επαληθευση ζαλαδας,και τασης εμετου...Ιδρωτας,και μυρουδια καυτου πετρελαιου.Λαβρα και υποψια βιβλικης κολασης. Το μεσημερι στο υποφραγμα αδυνατο να σταθεις.Ξαπλωνεις γυμνος και αποτυπωνεται το περιγραμμα του σωματος σου σε χρονο dt.Παρ ολα αυτα το τσιγαρο τσιγαρο.Φραπες με παγακια ,το μεγαλο ζητουμενο.Σαν στραβογιαννα στο καραβι,περιοριζομασταν στον σκετο φραπε ,χωρις τα παγακια.Οι εχοντες ακρες,με τα καρε αξιωματικων ,παντα σε καλυτερη μοιρα.Στους τυφλους παντα εξαλλου οι μονοφθαλμοι θα βασιλεουν.

Τ απογευμα στην αναφορα,οι ανασες με δυσκολια.Οι αγγαρειες συντομες και σιωπηλες.
Τα βραδυα φλεγεται ο Ναυσταθμος,και ολος ο θαλασσινος και στεριανος οριζοντας.Βοηθεια απο πουθενα.Οι ειδησεις για τους θανατους στην Αθηνα,ερχονται αποσπασματικα.Η νυχτα βρισκει ολη την ενδον στα καταστρωματα ,ανεξαρτητα απο σκοπιες.Μια "παλια" κιθαρα ,μερικες κρυες μπυρες στη καβατζα και στο μουλωχτο,αστεια και μπουγελα,να ξορκιστει το πλακωμα και η δυσπνοια.Η θρασυτητα της νεοτητας .

Ο σχετικα φρεσκος δισκος του Παπακωνστατντινου του Βασιλη,η "ΔΙΑΙΡΕΣΗ"...,ο "Λεγεωναριος"...τα Εξαρχεια που ελιωναν τα μεσημερια,στου Στρεφη,ολα αυτα σκεψε ις που δροσιζαν καυτα με γενναιες
δοσεις ηρωικης μελαγχολιας..!!!
Ξημερωματα .Αλλη μια μερα ξεκινα στη κολαση.Το καραβι ειναι "σκοπουν"(σε ετοιμοτητα) ,και παιρνει σημα,να φυγει για τα παραλια της Κυπρου,συνοδεια της ΕΛΔΥΚ.Χυνομαστε στο Αιγαιο με τη λαχταρα των ψαριων,που χυνονται στο νερο δευτερολεπτα πριν ψοφησουν.Τις νυχτες δροσερευει αρκετα.Η Αθηνα και ο Πειραιας ειναι πισω μακρια μας.Οι ειδησεις δεν μας ενδιαφερουν.Κινητα δεν υπαρχουν ,ουτε τηλεφωνα. Τις μερες ο ηλιος καιει ακομα φριχτα ,τα νερα εξω απο τη Λερο καταπρασινα,κρυσταλογαλαζια,σε αποπλανουν ,σε προσκαλουν να κανεις το τολμημα και να παραβιασεις τις διαταγες,που απαγορεουν το μπανιο στη Θαλασσα.Αν αυτου επιτρεπεται το μπανιο με τις μανικες".Μισογυμνοι στο καταστρωμα ,ζουμε στον τρελαμμενο μικροκοσμο μας...

Επιστρεφοντας μαθαινουμε τα νεα,για τους εκαντονταδες νεκρους,η Αθηνα καιει ακομα,ο Ναυσταθμος επισης.Εκεινες οι δεκα ημερες που δεν τις εζησα ολες στη Σαλαμινα,εχουν χαραχτει με ιδιαιτερο τροπο στο μυαλο και στη θυμηση μου...

*nNoe*