"Η μέρα σήμερα"

Η μερα σημερα ξυπνησε και δε σηκωθηκε απο το κρεβατι της.Εκανε καφε,και ανοιξε το ραδιο,πολυ σιγα.Με μια διαθεση βαθιας συγκαταβασης και αποδοχης,τυλιξε ολες τις στεναχωρες σκεψεις της μεσα σ ενα τσιγαροχαρτο,προσθεσε κ λιγο καπνο,και αναψε με μια μικρη φλογα την
ακρη του τσιγαρου..

Απ το βαθος του δρομου,ερχοταν η ανθρωπινη βουη της πολης,αναμιχτη με κορναρισματα,και βρισιες.Μικρες και μεγαλες αναγκες,πλασματικες και υπαρκτες,επειγουσες και δευτερεουσας σημασιας ,ολες μαζι στριμωχτηκαν στην τζαμοπορτα,προσπαθωντας ν αποφυγουν τις σταλες της βροχης που κυλουσαν στο τζαμι κ επνιγαν στο διαβα τους οτιδηποτε τις εμποδιζε να
κυλησουν..

Με μια πνιχτη και μυστικη απολαυση η μερα εβλεπε την βροχη που τις επνιγε ολες,μια μια,και το φχαριστιοταν χωρις να γελαει,με την ικανοποιηση που εχουν εκεινες οι μερες που ξερουν να σκοτωνουν οτιδηποτε τις απειλει.Κυριως την λογικη,την ανθρωπινη λογικη..την γεματη συμβασεις,νομους,κανονες ,αξιωματα και....διαφημισεις!!

Εβλεπε κ ακουγε με την δεουσα αταραξια, τον ανεμο να επελαυνει πανω απο την πολη, κουβαλωντας στη ραχη του φυλλα,και πυκνους ομβρους νερου,ενιωθε την ανεση του,και ελυνε μεσω αυτου την εξισωση της υπαρξης της....

Η μερα σημερα την κοπανησε,κ εμεινε στο κρεβατι της..πηγε εκδρομη στην επιθυμια της,και δικαιωσε το αωθημενο της,με την αναγνωριση του.Αναμεσα σε τευχη της "Βαβελ",σε μικρες φλογες απο κοκκινα κερια,και σε μυρουδιες αρωματικου καπνου αναμιχτες με αυτες του βρεγμενου τσιμεντου,και των πεθαμενων γιασεμιων...
Bella ciao

                                                               


*nNoe*