"αναφορά"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Σαν να μη περασαν γιορτες αφου δε χιονισε.Σα να μην ακουστηκε καμμια ευχη αφου δε το στρωσε.Σαν τιποτα να μην εχει πια σημασια,παρα η νιφαδα που θα πεσει.Ενα παραμυθι γυμνο χωρις τη μαγεια του,μια ιστορια προσωπικη ,χαμενη,αναμεσα σε δεκαδες αλλες επισης χαμενες. Ενα
πηγαδι χωρις πατο η επιθυμια,ενα τρυπιο λαγηνι νερου που δε προλαβαινει να ξεδιψασει κανεις,γιατι μπερδευτηκαν οι διψες με τροπο αλλοκοτο,γιατι εμεινε το παραπονο να κρυβεται πισω απο τη
μασκα του ανικανοποιη του εγωισμου. Ενα ψιλοβροχο γυαλισε τους δρομους της νυχτερινης Αθηνας,με τον ιδιο τροπο που θα μπορουσε τιο χει κανει οπως και να λεγοτανε αυτη η
πολη,οποια και να τανε,οπου και να τανε.Και μια ψυχρα δυνατη για μας εδω που δεν ειμαστε συνηθισμενοι σε κρυα και κοιταμε τις λαμπες,οταν πεσει κατω απο τους δεκα η θερμοκρασια.Και ανακαλυπτουμε και ορους καινουργιους για το χιονι,και τραβαει ο καθενας απο δω κ ο
αλλος απο κει,να το κανει να μοιαζει,να το κανει να ακουγεται,να το κανει να μυριζει σαν τετοιο..Και καπου μακρια απο δω,πολυ μακρια ομως,πισω απο σφαλιχτα ματια μικρων παιδιων, ισως κυνηγημενο μεσα σε ονειρα που δε χωρανε σ αυτη τη κοινωνια της αγορας,και σ αυτο το φριχτο αλισβερισι των ψυχων,κρυβεται κυνηγημενο το χιονι,φοβισμενο ,και ξενο,πολυ ξενο και πολυ μακρινο απο ολους
μας.....
Φιλια και αγκαλιες στους κυνηγους οχι του χιονιου,αλλα των ονειρων,των χαμενων ονειρων και των παιδικων ψυχων που οσο και να τα τυρραναει ο καθενας μας,με το τροπο του καθημερινα,αυτα παραμενουν και μας κοιταζουν με ματια κλαμμενα,φοβισμενα και απιστευτα παραπονεμενα.....
*nNoe*