Αντ1.Δεκαετιες δηλαδη πισω..
Απ τις εναστρες εκεινες ησυχες νυχτες ,που φωτιζοταν απο το
τρεμαμενο φως των κεριων ετσι οπως αυτο κατηφοριζε το δρομο απο την
εκκλησια για το σπιτι,για να αφησει το μαυρο του σταυρωμενο του
σημαδι στη ξυλινη πορτα,εχουν περασει θαρρεις αιωνες..
Απ τη νηστεια της τηγανισμενης στα ξυλα πατατας ,και των οσπριων
που εβραζαν σ ενα βαρυ μπρουτζινο τσουκαλι,μεχρι την Θεια Κοινωνια το
Σαββατο της πρωτης Αναστασης ,εχουν περασει απιστευτα πολλες
βδομαδες κρεατικης νεκρωσης και πολυβιταμινουχας αποστειρωμενης
στειρωσης!
Απο κεινες τις Μεγαλες Παρασκευες που ο Επιταφιος πνιγμενος μεσα στις πασχαλιες και τα μοσχομυριστα τριανταφυλλα με το βαρυ κοκκινο και πορτοκαλι χρωμα εφτανε στο νεκροταφειο σαν διαδηλωση Ζωης ,με τον Χριστο μπροσταρη ,φωναζοντας αηχα συνθηματα μνημης και
Ελπιδας,κοροιδευοντας τον θανατο,και υμνωντας τη μεγαλη νικη εναντιον του Θανατου...εχουν περασει κ εγω δε ξερω ποσα χρονια,κ ουτε και ξερω αν ο χρονος ειναι πια η σωστη μοναδα μετρησης...
Και μενει ο καιρος ιδιος οπως τοτε,αλλα και αλλιωτικος μ ενα τροπο που δε τον καταγραφουν οι αριθμοι,ουτε τον αποδεικνυουν οι προγνωσεις. Απ τις ξαφνικες Πασχαλιατικες μπορες που ρωτουσες σαν παιδι,γιατι συμβαινουν αφου ο θεος και οι ανθρωποι εχουν χαρα,απο τις βαριες συννεφιες της Μ.Πεμπτης και Μ.Παρασκευης που εισουνα σιγουρος οτι ενα κ μονο νοημα ειχανε και δε κοιταζες και πολλη ωρα τον ουρανο γιατι εμοιαζε με ασεβεια...αλλα και απο τους ολολαμπρους ηλιους της
Αγαπης και της συμπονιας ,που δενανε τοσο αρηκτα με την επανασταση της φυσης και τη δικια σου εναντια στο θανατο,αλλα και ανυποψιαστα εναντια στα δυσκολα και χρονια που θαρχοταν...φτανεις σημερα να μοιαζεις να τα ξεχνας ολα αυτα και να γαντζωνεσαι πανω σε μια ξερη προβλεψη,πανω σε μια αιθμητικη προσεγγιση.....και πια δεν εχει σημασια πως δενει ο καιρος με οτι αισθανεσαι ,αλλα πως καταγραφεται αυτος ξερα,απροσωπα,ατεγκτα,και απονευρωμενα...
Οχι,λεει δεν εχουμε καθε Μ.Παρασκευη συννεφια.Λες κ ειναι θεμα συζητησης αυτο.Λες κ εχει σημασια...Μα και ηλιο να χει ,επι της ουσιας συννεφια εχει.Και το Πασχα παλι,και χαλαζι να πεσει,ηλιο εχει και μαλιστα λαμπρο.Γιατι τ αλλαζαν και τ αλλαζουν ολα, οι μερες αυτες
της Μ.Βδομαδας...Τα αποχαρακτηριζουν απο τα συνηθη ονοματα τους,τα απογυμωνουν απο τα συνηθη εννοιολογικα τους ενδυματα,και το κανουν ,απλα,απαλα,ηρεμα,και τοσο ησυχα ,τοσο σεμνα...
Γιατι η Μ.Βδομαδα ειχε και εχει τον δικο της καιρο,και αυτος ειναι απαραλλαχτα ιδιος μεσα στη διαφορετικοτητα του,οσα χρονια κ αν περασουν,οσο και αν τα ματια της ψυχης μας βαρυνανε,οσο και αν οι σκεψεις μας γεμισανε πονηρια ,υστεροβουλια και αβασταχτη υλικοτητα...οσο και αν ανακαλυψαμε πολλες και καλες δικαιολογιες για οτι ειμασταν και δεν ειμαστε ,για οτι αγαπησαμε και δε ξερουμε αν ακομα αγαπαμε,για οτι δεν μας ελειπε τοτε και τωρα λειποντας μας φριχτα ..προσπαθουμε να το αντικαταστησουμε και να το υποκαταστησουμε με οτισδηποτε.....
Καλη Μ.Εβδομαδα σε ολους σας και Καλη Ανασταση..
*nNoe*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου