"αναφορά"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Της υπομονης.Μια μπλαζε συννεφια ,ξαπλωνει σα γουρουνα στο κρεβατι του ουρανου.
Καθε τρεις κ λιγο ,ανοιγει με κοπο το στομα της,και λεει"να βρεξω?"..μετα παλι χασμουριεται και ρευεται.Ανεμοι πνεουν ηρεμοι γενικα,μια απο το Νοτο,μια απο το Βορια,δυο πανω η θερμoκρασια,
δυο κατω,καμμια απολυτως σημασια δεν εχει.

Καποτε θα βρεξει.Ισως κ αποψε,ισως αυριο.Και θα πεσει η βροχη,γεματη τοξικες ουσιες,γεΜατη
βενζολιο,και καρκινογονους μικροοργανισμους.Τι νοημα εχει?? Μονιμο λεει το νεφος πανω απο την Αθηνα,μονιμως υψηλα τα επιπεδα των ρυπων με πιο εκικινδυνο αυτο του βενζολιου.
Καθημερινα τετοιες ειδησεις βλεπουν το φως της δημοσιοτητας.Kαι μετα ολες αυτες οι ανακοινωσεις ακολουθουνται απο μια τεραστια σιχαμενη σιωπη.Οι καρκινοι θεριζουν,τα βρογχικα πανε κ ερχονται,χιλιαδες αορατες δολοφονιες.
Ποια Ανοιξη και ποια χαρα??Δε θελω να βρεξει.Θελω να ριξει καταιγιδες.Οχι για τη χαρα του φαινομενου. Σαν αντανακλαση αυτης της στρεβλης αναπτυξης,αυτης της αχρωμης και
αορατης δολοφονικης βιας.Χωρις σκοπο,και χωρις σχεδιο,και κυριως χωρις καμια συζητηση.Βια για τη βια.Ετσι απλα.

"ΜΙΑ -ΔΥΟ-ΤΡΕΙΣ 8 ΙΟΥΛΗ 2002...."

*nNoe*