"Υπό βροχήν" (23-10-2007)

To είδα την ώρα πού έπεφτε απο το δέντρο.Ανάμεσα στη βροχή και τα κλαδιά.'Ενα πρασινοκίτρινο νεράτζι.Έπεσε μαζι με τις στάλες στο πεζοδρόμιο.Το νεράτζι βρισκόταν μπροστά μου .Βάδιζα στη βροχή σήμερα το πρωί,πηγαίνοντας στη δουλειά και το είδα να πέφτει ανάμεσα στις καινούργιες πλάκες του πεζοδρομίου.Και κάτι μ "έπιασε"...

'Ενιωσα μια τεράστια δίψα να το σουτάρω.'Επιασα λοιπόν ένα καταπληκτικό "εξωτερικό φάλτσο" .'Ηταν στ' αλήθεια καταπληκτικό.Το νερό σφύριξε στην στρογγυλεμένη επιφάνεια του νερατζιού έτσι καθώς το χτύπησε το παπούτσι.Το νεράτζι απογειώθηκε, διέγραψε όλα τα φάλτσα που του είχα βάλει,και καρφώθηκε.... στο τζάμι του διερχόμενου ΙΧ!!

Φτου!!!Ω,όχι ρε γμτ!!Ο οδηγός αιφνιδιάστηκε, γύρισε κοίταξε αλλά για κάποιο ακατανόητο λόγο δε σταμάτησε!!! Ουφφφ!!Θα χε χίλια δίκια ο άνθρωπος,ότι και να λεγε!Όμως δε σταμάτησε!!Το δε νεράτζι μετά τη γκέλα του στο παράθυρο ξανάρθε στο πεζοδρόμιο ακριβώς μπροστά στα πόδια μου!!Αυτό ήτανε!Επαιζα μπάλα κ έιχα πάρει πάσα απο το ΙΧ!!

Μ ένα απαλό ανασήκωμα με το μυτάκι ,περνάω το νεράτζι πάνω απο μια λακουβίτσα απο τις χιλιάδες που έχουν τα καινούργια Αθηναικά πεζοδρόμια,το χτυπάω μ ενα ελαφρύ τίναγμα του ποδιού στο αριστερό μου πεζούλι,και το "ξαναστρώνω" μπροστά μου.Υπολογίζω και σουτάρω ευθεία.Αλφαδιασμένη τροχιά..και το νεράτζι κατευθύνεται σε μια ομάδα μαθητών 3-4 μαθητών που ερχότανε απο την αντίθετη κατεύθυνση.Κ' αυτοί λές κ είμασταν συνεννοημένοι,λες κ το χαμε δουλέψει σε προπονήσεις αυτο,ανοίγουν μεταξύ τους αποστάσεις,τσιμπανε το νεράτζι κ αναταλλάσουνε πάσες μεταξύ τους ,μέχρι να μου το ξαναπασάρουν όταν είχα πιά πλησιάσει κοντά τους.Τέλειος συνδυασμός.Η πλάκα είναι οτι δεν είπαμε απολύτως τπτ μεταξύ μας.Λες ρε παιδί μου και ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ταχε κανόνίσει έτσι και αυτός έπαιζε με τα δικά μας πόδια!!

Το τελευταίο μου σούτ ήταν υπό πολύ άσχημες συνθήκες.Το νερό έπεφτε με μεγάλη πλέον δύναμη και τα γυαλιά μου είχαν γεμίσει νερά.'Εβλεπα το νεράτζι να πέφτει σε μια λακούβα με νερό ακριβώς την ώρα που περνούσαν απο εκεί μια άλλη ομάδα νεαρών μαθητριών με ομπρέλες.Σκάζοντας το νεράτζι στη λακούβα εκανε εκείνο το χαρακτηριστικό πλάααατς!!Και οκ....τις εβρεξε !!Και τη κανει η μια απ'αυτες?Κατεβάζει την ομπρέλα της,την κλείνει και καρφώνει με τη μύτη της ομπρέλας το νεράτζι μου,την "μπάλα" μου!!Παει η "μπάλα" μου!!Την κάρφωσε!!Και δεν είπε τίποτα.Ουτε εγω είπα τίποτα!!.Κανείς δεν είπε τίποτα.Κανείς δε μίλησε ...

Τόσα πράματα έγιναν σήμερα και κανείς δεν είπε τίποτα.Ούτε εγω!!Μόνο η βροχή ακουγόταν σήμερα το πρωι .Μόνο αυτή "έκανε παιχνίδι".Μονο αυτή τα πε όλα όσα ειχαν ανάγκη να ειπωθούν.Χαμογέλασα.Και μπηκα στη δουλειά.Ζεστος καφες και τιμολόγια.Και θορυβος ακατανοητος,παράδοξος,παράταιρος..Ο θόρυβος των ανθρώπων κ των "αναγκων" τους....

*nNoe*

23 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2007