Διάσωση στο Β.Αιγαίο(απόσπασμα από ημερολόγιο θητείας)

"...Επί σκοπούν".Σήμα για διάσωση τραυματία.Σαλπάρουμε για Αλεξανδρούπολη.Πρόβλεψη για 9 τοπικά 10 μποφόρ.Ξεπέρασε τα 11.Οι Βόρειες θάλασσες τη νύχτα τον χειμώνα με κακό καιρό είναι τρομαχτικές.

Χειμώνας 1988.Δεκέμβρης.Το Α/Τ βουτάει μέσα στα κύματα μέχρι την γέφυρα.Υψώνεται ξανά πάνω και ξαναβουτάει με κρότο που τον σκεπάζει μεγαλύτερος ο κρότος των κυμάτων.Μαύρο και παράδοξο λευκό.
Στον "εργάτη",και στην "ΠΑΚ" ,το χιονόνερο πέφτει παράλληλα και καρφώνεται σαν αγκάθι όπου βρεί γυμνό δέρμα.Οι νέοι τα' χουνε παίξει.Οι παλιοί βρίζουνε. Ο καπετάνιος είναι ήρεμος αλλά και τσιτωμένος.Ελικόπτερα δε μπορούν να πετάξουνε .Στο δρόμο στη στεριά έχει χιονιά.Φτάνουμε.Με προσοχή ουρλιάζουνε τα μεγάφωνα,η ομάδα διάσωσης στο πρόστεγο.Προσέγγιση αδύνατη.'Ο άνεμος παίρνει τις φωνές μας για παιχνιδάκι παιδικό και τις σκορπίζει στον αφρό.Μπαίνει μέσα στις λέξεις και τις διαλύει,τις σκορπίζει σε άτσαλο στροβίλισμα.2 χαράματα.Παίρνουμε την τραυματία.
Οι βάρδυες ξαναπαίρνουν ρυθμό.Επιστροφή.Πείνα.Λουκάνικα θέλουμε,και μπύρες.Τίποτα όμως.Σούπα έχει.Σούπα και τσόντα στο βίντεο.Στη τουαλέτα δε μπορείς να σταθείς.Δε κατουράς εκεί.Ζωγραφίζεις τον αέρα με υγρή μπογιά.Για χέσιμο μη το συζητάς καλύτερα.Στις τούρκικες τρύπες του Α/Τ ,τέτοιες άγριες χειμωνιάτικες νύχτες ο κώλος σου βρέχεται από το πέλαγος.

Ποιός πάει για οπτήρας μια τέτοια βραδιά?'Ενα πλαστικό κυπελάκι φέρνει δαιμονιώδεις στροφές γύρω από το πλαστικό του "είναι".Τι να δείς εκεί πάνω στη κόντρα γέφυρα?Μόνο τη βουτιά που κάνει το Α/Τ μέσα στα κύματα να ζήσεις τα 'χεις ζήσει όλα.Κράτημα από τα συρματόσχοινα.Η γέφυρα θέλει αναφορά συνέχεια.Εξακριβώνει αν είσαι ακόμα εκεί πάνω.Κρύο.Κονιάκ και σταφίδες.Εσύ,το αφρισμένο Βόρειο Αιγαίο,κ ο μαύρος ουρανός μες την πιο βαθιά νύχτα....
Στο υπόφραγμα ένα κόκκινο φώς αναμμένο μέρα νύχτα θυμίζει μπουρδέλο.Η μυρουδιά αποπνικτική .Απλυσιά,ποδαρίλα,και πνιχτές μαλακίες.Όλα είναι ήσυχα όμως .'Ησυχα και παράδοξα ζεστά σε αντίθεση με το καθαρό και παγωμένο έξω.Πρυμνιό πηδάλιο.Μη σε πάρει ο ύπνος.Μπορεί να 'ρθει στον ύπνο σου εκείνη,και στα χαλάσει όλα.Που θες να ναι τέτοια ώρα?Θα κοιμάται σίγουρα.Αργότερα έμαθες ότι πηδιότανε όπου έβρισκε.Πολύ αργότερα .'Οταν είχες απολυθεί.'Οταν είχε φτιάξει ο καιρός.'Οταν όλοι κανόνιζαν τις καλοκαιρινές τους διακοπές...και συ αναπολούσες εκείνες τις άγριες νύχτες στις Βόρειες θάλασσες όπου όλα αποκτούσαν νόημα και αξία τόσο αλλιώτικη απ αυτή που ψάχνεις τώρα για να βρείς μέσα στο κατακαλόκαιρο,αυτόν τον άχαρο και βαρετό καιρό..

Δε πειράζει,καλύτερα έτσι....έχασες αυτή,αγάπησες εσένα.Που είσουνα εκεί,που μετρήθηκες με τη φουρτούνα της χειμωνιάτικης θάλασσας και τα πήγες καλά.Ω ναι τα πήγες καλά.Πολύ καλά φίλε..Ω αλήθεια ναι,κρατάει χρόνια ο έρωτας με τον χειμώνα..
Ξημέρωσε μπλε σπασμένο και άσπρο Τιde ,χάραξε λευκό Κυριακάτικο φθαρμένο πουκάμισο.Μύρισε πλέρια αγαλίαση και κουρασμένα κόκκαλα.Να βρεις καφέ εκείνη την ώρα,ζεστό nes,και να τον πίνεις γουλιά γουλιά όσο ο ήλιος σκάει μύτη μέσα από την παγωμένη μαυροκόκκινη ανατολή ,είναι κάτι παραπάνω από έκσταση.Να 'χεις τσιγάρο και να φυσάς το δικό σου θάνατο στα μούτρα του παραδομένου βοριά ,είναι μεγαλείο.Να κλείνεις τα μάτια από κούραση και να πιτσιλάει το κύμα τα γένια σου είναι χάδι πιο όμορφο και πιο οικείο μετά από αυτό της μάνας.Να σου λένε "καλημέρα ρε μαλάκα..πως πάει?"και ν απαντάς"ίσα ρε στραβόγιαννο,είμαι κομμάτια ,"πάω να τη πέσω",αν "σφυρίξει γυμνάσιο" πες αρρώστησα" και να χτυπιέσαι στη πλάτη φιλικά με κατανόηση είναι καταστάσεις που σπάνια ξαναζείς..."