Μια κούπα με καφέ...

                                   Καλά να ξυπνάς χαράματα για να πας στη δουλειά σου ολη τη βδομάδα.Το ΣΚ τι γυρυεις στις 7 το πρωι με την τσίμπλα στο μάτι μπροστά στο καμινέτο του καφέ?Βαθια φιλοσοφικα ερωτήματα που δε δύναμαι ν απαντήσω επι της παρουσης ,ίσως και να μη με συμφέρει κιόλας.Το μονο που ξερω ειναι οτι ολο μου το "ειναι,"ψαχνει μια κουπα με ζεστό καφέ .Τουρτουρίζοντας πιανω το σωμα του καλοριφερ.Κρυο.Αν υποψιαστω οτι η Συνταγματαρχης εκανε την πάπια και δε το αναψε το τιμημενο  θα πεθαααααανω...
Αλλα, ούτε  θελω ,ούτε μπορω να υποψιαστω τπτ.Αν δε πιω τον καφέ μου το πρωι πολυ απλά "δεν υπάρχω".Τζάκι σκέφτομαι  και πάλι τζάκι.Η φλογα φούντωσε σε πολύ λίγο διάστημα.

                                                

Οι στάλες απο την ψιχάλα το βράδυ παραμένουν στο τζάμι.


                 

 Εξω τα συνεφα τρέχουν κυνηγημένα.

 Η αχνή άκρη ενός ουράνιου τόξου πέφτει μαλακά στο κεφάλι της Δυτικής όχθης.θερμοκρασία στους 10 c.O καφές είναι έτοιμος.Το πρωτο τσιγαρο της μερας κολλάει στο στόμα ,αλλα ηδη ο καπνός απο το τζακι εχει  καλύψει το δωμάτιο.Κάποια απο αυτες τις συνιστώσες του Βοριά είναι που κάνει τη δουλειά.Δε δίνω δεκάρα.Βυθίζομαι στην ηδονή της πρώτης γουλιάς καφέ και "χανομαι" στις φλόγες της φωτιάς που τσιρτσιρίζει... 
                            .
                           *nNoe*