Λιακάδα Νοεμβριάτικη και πρωινή ψύχρα.Μέρα ζωντανή ,θα παλέψει και θα τη σκοτώσουν χίλιες φορές πριν πεθάνει.Η δουλεια στην "γιάφκα" περιμένει.Τωρα που ο καιρός ειναι καλός,βάζω παράθυρα καινούργια,ανθεκτικές πόρτες,μεταφέρω οτι εχω και δεν εχω εκεί,θα μαζέψω ξύλα για τις χειμωνιάτικες βραδυές,θα τη ντυσω με φλοκάτες,θα τη βαψω,θα χει πολλά μαξιλάρια,θα χει μουσική ,θα χει ώρες σιωπής.Καλα τα barακια και τα cafe στην πόλη του Καιρού,καλα τα επορικα κέντρακαι τα παράκεντρα ,καλές και οι κάμερες με τους ψηφιακούς ουρανούς,καλες και οι ματιές στις νύχτες και στις μέρες των άλλων.
Τπτ απ ολα αυτά όμως δεν ειναι δικό μου.Τπτ απο αυτά δεν ειναι ορμητήριο,πουθενά δε μπορώ να γράψω με την υσηχία μου."Oταν θα γυρνώ απο τα bar και απ τα ξενύχτια" θα μαι εκει.. στη "γιάφκα " μου.Κανεναν να μη στεναχωρώ και κανένας να μη με σταναχωρεί.Μου φτάνουν οι στεναχώριες του καιρού μου.Το Φθινόπωρο τέλειωσε χτες ,και ήταν απο τις λίγες φορές που είχε έρθει τόσο συντεταγμένο και με τόση πειθαρχία.'Ηταν απ τις λίγες φορές που έφυγε τόσο συντεταγμένα ,απ τις λίγες φορές που κράτησε την καθαρότητα του κ κράτησε τόσο ευκρινείς αποστάσεις ανάμεσα σε καλοκαίρι και χειμώνα.Εμεινε Φθινόπωρο και άφησε ενθύμια μνήμης ενάντια στην ψηφιακή λήθη των μεταλλαγμένων καιρών.Ενθύμια που κρύφτηκαν καλά στην ψυχή του κόσμου που τωρα ετοιμαζεται να αφήσει το σπόρο του στα οργωμένα χωράφια της Ανατολής...
'Ολα τώρα μοιάζουν στον καιρό.Όλα αλλάζουν μένοντας τα ίδια......Μου μοιάζουν κ εμένα και τους μοιάζω κ εγώ."Κ ολα τώρα ετοιμάζονται για τον χειμώνα...."
Το τραγούδι είναι ένα απο τα αγαπημένα όλων των εποχών για μενα.Σε στίχους και μουσική του Ναζιμ Χικμετ και φωνη του αξέχαστου Μάνου Λοϊζου...Τίτλος του τραγουδιού :"Λίγα γαρούφαλα"..
*nNoe*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου