(Φωτογραφίες απο τη νύχτα που πέρασε:k απο σημερα με συννεφια)
Παίρνω ύσηχα την μέρα μου και την μασάω αργά αργά.Ο γιατρός στην Πολη του Καιρού, μου το πε καθαρά.Μην άφηνεις αμάσητη καμιά εποχή,καμμια μέρα,σ αρέσει δε σ αρέσει. Τιποτα χειρότερο απο φθινόπωρα που αχώνευτα σαπίζουν τα κόκκινα,καφε και κιτρινα φύλλα τους στο στομάχι σου,τίποτα
χειρότερο απο το να ρεύεσαι χειμωνιάτικους Νοτιάδες περασμένων χρόνων,τίποτα πιο ελεεινό απο το να ξερνάς λασπωμένες βροχές κάποιας Ανοιξης που όλα πήγαιναν στραβά ,τίποτα πιο επώδυνο απο τις καούρες των καυτών καλοκαιρίατικων ήλιων της πόλης, τίποτα πιο βασανιστικό απο ξινισμένες υγρασίες ανέραστων χειμωνιατικων βραδυών.
Να μασάς αργά και καλά.Ν αργείς να τελειώσεις και ν αρχίζεις στην ώρα σου.Να τρως ανάποδα απο την ταχύτητα των ημερομηνιών λήξης που εχουν τα σακουλάκια των εποχών, να τα τρως όλα και να τα τρως στην ώρα τους.Ποτέ μετά,ποτέ πιο πριν.Να νοιώθεις τις μέρες κα τις εποχές ν αναλύονται στα συστατικά τους μέσα σου.Να τις νοιώθεις να στεριώνουν .Να κρατας τα χρώματα,τις μουρουδιές,την αφή,τις μνημες των νερών ,τη λησμονιά του ήλιου,να θυμάσαι το άγγιγμα και την ακατάληπτη γλωσα του ανεμου.Αυτη η γλωσα δε μιλάει στην νοησή σου ,μα στη ψυχη σου.Μη την πετάς.Μη πετάς τίποτα.Πέτα μόνο το περιτύλιγμα,την επιφάνεια,το υλκο τους σώμα.Πέτα ότι δεν μπορεί να μετουσιωθεί.Αποβαλε το. Ο καιρός ξέρει τι ειναι καλό για σένα σ αντίθεση με σένα που δεν έχεις ιδέα τι μπορει να σημαίνει καλό η κακό και τα τρως βουλιμικά,πετάς οτι δε σ αρέσει,και ψάχνεις μονίμως για το μεδούλι και το "ψαχνό" που ενίοτε μόνο "καλό" δεν ειναι για σένα.
Για να μαι ελικρινής ,μου πέρασε η σκέψη μήπως όλα αυτά ειναι κ ο λόγος που το Ιατρείο αυτου του Γιατρού ειναι μονίμως αδειανό.Κανείς δεν αντέχει τέτοιες συμβουλές .Προτιμουν να επισκέπτονται κατεθευειαν το φαρμακειο της πολης του καιρού, να παίρνουν weather-Malox και άλλα τινά σκευάσματα . Το άρρωστο στομάχι μου όμως μ έφερε στην πραγματικότητα.
Ειχα τόσους καιρούς αχώνευτους μέσα μου που δε μπορώ πια να ξεφύγω απο τις επιδράσεις τους.Ακολουθώ τις συμβουλες του γιατρού μου και αραζω ύσηχος.Πήρα και μια κιθάρα απ τα παιδικά μου χρόνια ,της έβαλα χορδές ,και παίζω αυτό το τραγουδάκι,στο τέλος του φαγητού μου.
Σε υγεία και αναμνηση αυτου του Φθινοπώρου που κηδευτηκε σήμερα τα χαράματα μαζι με τον έναστρο γαλανό νυχτερινό ουρανο... ακριβως στη λήξη της ημερομηνίας του...
2 σχόλια:
Κι απο χθες με συννεφιά.
Άντε να δούμε τι ιστορίες και τι μουσικές θα γεννήσει η νέα εποχή!Καλοτάξιδη ευχομαι
(Μεθυσμένο...)
καλοταξιδη για ολους μας.Σευχαριστω πολυ.Εισαι ηδη μερος του ταξιδιου:-)
Δημοσίευση σχολίου