Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

"αναφορά ευκαιρίας"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Η "ευκαιρία" είναι μια τύπισα ,που φοράει πέτσινο καφέ παντελόνι,μάυρο πέτσινο μπουφάν και καφέ φιδίσιες γόβες με κόκκινη σόλα.Περπατάει λικνιζομενη τσαλαβουτώντας στις γεμάτες νερα λακουβες των δρόμων,των πιο απίθανων περιοχών που πιστευες ποτε  οτι θα τη συναντήσεις.Οταν περναει ακους απο τ "αργόσχολα"  cafe και τα μαγαζιά να λένε .."να μια ευκαιρία".Τη κοιτάνε όλοι καλα-καλά,περιμένοντας ισως να μπει στο δικό τους μαγαζί η να κάτσει στο διπλάνο τραπέζι παραγγέλνοντας εναν espresso.Τις περισσότερες φορές όμως  πρόκειται απλά για μια "χαμένη ευκαιρία".Θα περάσει ,θα εξαφανιστεί απο μπροστά τους και θ αφήσει απλώς  το αρωμά της να τους βασανίζει.Θα μείνουν με τις λακούβες του δρόμου τις γεμάτες βρωμονερα ,την ύσηχη βροχή,τη ζεστή και γεμάτη εγκεφαλική ξηρασία  καθημερινοτητά τους.Και καπου αργότερα θα μάθουν,η θα διαβάσουν η ακόμα και θα δουν τελικά "που έκατσε αυτη η ευκαιρία","σε πιο μαγαζί" μπήκε,ποιον βρήκε,με ποιον περπατάει,σε ποιο cafe ήπιε τον καφε της .Και θα μελαγχολήσουν ξανά φερνοντας την στη μνήμη τους.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι,που ειλικρινά δε δίνουν δεκάρα για την τύπισα με τα πέτσινα και τις κόκκινες σόλες στις γόβες.Θα τους δεις στα λιμάνια της ζωής να κάνουν τα πάντα για να φορτώσουν τα υπαρχοντά τους σ ενα καράβι ,θα τους δεις στια γιαπιά να ζεταίνονται σε φωτιές αναμένες σε βαρέλια,θα τους δείς να προχωράνε βιαστικοί μπροστά απο τις βιτρίνες δίνοντας το χέρι τους σε τυφλούς,σε ανημπορες γριές ,θα τους δεις να ασχολουνται με οποιον ζητάει βοηθεια γυρω τους.Θα τους δεις ,να ζουν αυτο που εχουν διπλα τους,αυτο που έχουν μέσα τους και καποιες φορές θα δεις δίπλα τους να περπατάει η "ευκαιρία",με τα πέτσινα παντελονια και τις κόκκινες σόλες στις γόβες.

Μοιάζει παράξενο αλλά δεν ειναι.Ολοι ψάχνουν την "ευκαιρία",αλλα αυτή δίνεται σ όποιον την έχει γραμμένη εκει που δε πιάνει η μελάνη.Σ οποιον καταφέρνει και ξεκολάει τη ματιά του απο αυτήν και δεν ασχολειται μονο κ μονο αποκλειστικά  αυτην.!!Τοσο φρικτά απλά.Σα την ζέστη τη σημερινή αυτου του παράξενου και ιδιότυπου φετεινού  Αφρικάνικου χειμώνα που οι "ευκαιρίες" του,έχουν μαλιά afro ,κοτσίδες rasta,κοκκαλάκι στη μύτη και δε φοράνε γόβες,αλλά μένουν ξυπόλητες και πλαθουν βρώσιμα κουλουράκια απο λάσπη...

*nNoe*
*F.K.P*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Στα ίδια χρώματα...

Αυγή στην Αθήνα και δύση.Στον ίδιο χρωματισμό.Υπηρχαν στιγμές στη μέρα που θύμιζαν λίγο φθινόπωρο. Αυγή