Kυριακή των Απόκρεω.

Ξημερώνοντας η Κυριακή 26 Σεπτέμβρη,σ ΄ένα διάστημα μετα τα μεάνυχτα και μεταξύ 01:00 και 02:00,ένας ξαφνικός  αέρας μ έκανε να βγω στο μπαλκόνι.Η ατμόσφαιρα ήταν τρελαμμένη.Ο άνεμος απο νότιες διευθύνσεις ,γκάζωνε τρελαμμένα ,τα σύννεφα έτρεχαν,και έπαιζε κάτι "βαρύ" .Το κεφάλι μου ζαλιζόταν,ένοιωσα κάτι σαν ίλιγγο .Κράτησε λίγο σχετικά και ήταν άσχημο.Εμαθα σήμερα οτι το διάστημα εκέινο έιχαμε μια πτώση της ατμοσφ.πίεσης κατα 1 ή  2 Mb σε μια ωρα μεσα.Φαίνεται οτι αυτο ήταν η αιτία.Πολύ άσχημο feeling.
Ένα πολύ μικρό βιντέακι απο την ατμόσφαιρα εκέινη την ώρα.Δεν εγραψα περισσότερο γιατι δεν αισθανόμουν καλά.



Μ αφορμή αυτό το άσχημο και δυσάρεστο συναίσθημα,ένα μικρό σχόλιο για την επίδραση αυτης της τελευταίας κακοκαιρίας ,όπως την βίωσα.Για μένα,τελικά,περισσότερη σημασία έχει όχι το φαινόμενο σαν φαινόμενο ή σαν κατακρήμνισμα ,αλλά το κατά πόσο οι καιρικές συνθήκες κάνουν καλό και συμβαδίζουν με την υγεία μου και την αναπνοή μου.Εδω και δυο μέρες,Παρασκεύή και Σάββατο ήταν για μένα δυό άθλιες μέρες.Αθλιες.Ελεεινές.Η φοβαρά αυξημένη υγρασία,τα θετικά ιόντα στην ατμόσφαιρα,η γαλατίλα του ουρανού,και ή ΄"άρρωστη" ποτιστική βροχούλα του Σαββάτου μου έκαναν κακό παρά καλό.Απο το πρωί του Σαββάτου έκανα τη διάγνωση όταν μίλησα για Ponstant ,και σαν θεραπεία είχα διαγνώσει μια ενδεχόμενη καταιγίδα.Μια καταιγίδα ΄που θα έσπαγε το κακό σπυρί της αρρωστημένης ατμόσφαιρας.Δεν την ήθελα για τις φωτογραφίες και το γούστο μου,ήταν απο τις περιπτώσεις που την είχα ανάγκη να μπορέσει να φύγει αυτό το βάρος πάνω απο το κεφάλι μου.Αυτή η καταιγίδα δε ήρθε ποτέ όμως.Τα δέκα χιλιοστά δε μου λένε τίποτα απολύτως.Πολλοί φίλοι  τρελλαίνοντα με τα χιλιοστά αδιαφορώντας " τι είδους " χιλιοστά ειναι αυτά.Τι ποιότητα έχουν.Για μένα δεν είναι έτσι.Ίσα ίσα η μη ύπαρξη εκτονωτικης λύσης χτες ,βάρυνε με περισσότερο αρνητισμό την ενεργειακή μου διάθεση μεταθέτοντας τη λύτρωση σ ένα απώτερο μέλλον.Αυτές οι καταστάσεις ειναι που με οδηγούν να προτιμώ πολλές φορές ακόμα και την ανυδρη καιρική εκδοχή αν αυτή συνοδεύεται με ζωοφορο και ζωογόνο άνεμο(βλ.Βορια,η Δυτικο) παρά φαινόμενα με οποπιαδήποτε συνιστώσα του ακατανόμαστου ανέμου (δε θέλω καν να τον αναφέρω).

Η Κυριακή σηκώθηκε ,και έμοιαζε στον καθρέπτη της.Καρνάβαλος.Ανοιξη δεν την έλεγες,Καλοκαίρι δε το λεγες,Φθινόπωρο δε το λεγες.Τίποτα δε το λεγες.Ο ακατανόμαστος έριχνε ζεστά γκάζια αβέρτα ,συνεφακια στον ουρανό και χαζοχαρουμενίαση απλωμένη σ όλη την πλάση.

         
 Η μόνη που έδειχνε να γουστάρει την μέρα και το ηλιο ήταν η Φρίντα,το θυληκό ντόμπερμαν που βρήκε ευκαιρία ν αράξει στον ήλιο.Κλασική περίπτωση χαζο-σκυλο-γκόμενας.Οταν αστραφτει και βροντά κρύβεται όπου βρεί και κλαίει,ενω οταν έχει λιακάδα ....παρτης την ψυχή.Δε θα μπορέσουμε να συννενοηθούμε ΠΟΤΕ!!!

          Το βράδυ ,έπεσε προσφέροντας λύτρωση απο τον ήλιο.Οι νύχτες ειναι αγαπημένες εδω και κάποια χρόνια στη ζωή μου καθως και το μαυρο χρώμα επίσης.

                              
*nNoe*