Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Ετσι είναι σαν σήμερα...

Ειναι οπως παίρνεις το cd και πας στον μπάρμαν,και του λες.Βγάλε τη μουσική που παίζει ,παρε αυτο και παιξτο.Και φέρε δυο καφέδες Γεναριάτικους ,με αφρόγαλα χιονιού και τριμμένη κανέλα απ τα πιο λαμπερά αστέρια της Σαββατιάτικης παγωμένης Εξαρχειώτικης νύχτας.

Είναι όπως η μουσική που αγάπησες,εκεί που κάθεσαι απροστάτευτος απ το μέλλον,ξαφνικά σου φανερώνεται γυμνή η αλήθεια της αγάπης σου και παρολη τη γύμνια της ,εσύ είσαι αυτός που ντρέπεται,σα μικρό μικρό παιδί..

Είναι όπως η βροχή που πέφτει στα καθημερινά σου πράγματα και τα μουσκεύει,τα γιομίζει με το ισκιωμένο αρωμά της,τα παρασέρνει στο ρυάκι της και τα χάνεις όλα μπροστά απ τα μάτια σου,ανίκανος κ αποσβολωμένος να τα συνοδέψεις έστω μέχρι τον αλμυρό τους αφανισμό στη σκοτεινή θάλασσα...

Είναι σαν τα όνειρα που μοιάζουν με ρολόγια της ψυχής.Σε ξυπνάνε την άγρια νύχτα ,ξέρεις πως άργησες,ξέρεις πως κάπου έχεις να πας και πρέπει να πας ΤΩΡΑ,ξέρεις πως κάτι έχεις να κάνεις και ΠΡΕΠΕΙ να το κάνεις ΤΩΡΑ,αλλά δεν θυμάσαι τίποτα,δεν ξέρεις τίποτα και καποιος που δε βλέπεις,ξέρεις πως  σου χαμογελάει μ ενα χαμόγελο συμπόνοιας μαζί και απογοήτευσης.....

Είναι σαν τα δώρα για σένα,που βρίσκεις να σε περιμένουν στα σκουπίδια στον δρόμο, που δεν πρέπει να πάρεις,αλλά τα παίρνεις ,οριοθετώντας την ευθύνη σου με τόση αφέλεια που κανένα δικαστήριο δε θα αναγνώριζε σαν ελαφρυντικό......


Ετσι ειναι σαν  σήμερα...στα τέλη Γενάρη 2011.Kάποιος ,καπου θα ψάχνει πως λεγεται αυτό το κομμάτι...Για να το βρεί και να μη το χάσει ποτέ του ......





Βίντεο με σύννεφα που τρεχουν και στάλες βροχής στο τζάμι
                 

        *nNoe*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Στα ίδια χρώματα...

Αυγή στην Αθήνα και δύση.Στον ίδιο χρωματισμό.Υπηρχαν στιγμές στη μέρα που θύμιζαν λίγο φθινόπωρο. Αυγή