Η "καμμένη" ιστορία ενος τύπου, που η δουλειά του ήταν, να κρατάει με τις πλάτες του τον τοιχο μιας πολυκατοικίας

Λοιπόν,αυτή είναι η  σύντομη και θλιβερή ιστορία ενός τύπου,που η δουλειά του ήταν να κρατάει με την πλάτη του μια μεγάλη πολυκατοικία.Ο τύπος αυτός ηταν και καιρόφιλος ,του άρεσε δλδ να παρατηρεί τον ουρανό,τα σύννεφα,τις βροχές και τις καταιγίδες.Τελευταία είχε δυο προβλήματα.Το ένα ήταν ότι είχε κουραστεί τόσο η πλάτη του να κρατάει την πολυκατοικία  που συνεχώς έσκυβε όλο και πιο πολύ το κεφάλι ,με αποτέλεσμα να του είναι δύσκολο να παρακολουθεί τον ουρανό και το δεύτερο προβλημά του ήταν ότι είχαν σταματήσει οι καταγίδες,δεν είχε καν συννεφα, και έτσι ούτε όταν τέλειωνε τη δουλειά του ,είχε να παρατηρήσει τίποτα στον ουρανό .

Ο καιρός πέρναγε και τα πράγματα γιαυτόν πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο.Μέρα με τη μέρα έσκυβε όλο και πιο πολύ ενώ ταυτόχρονα κομματια από σοβάδες και μπετόν ξεκολούσαν από την πλάτη της πολυκατοικίας και του έρχονταν στο κεφάλι.Καθε μερα που περνούσε,πήγαινε σπίτι του μετα τη δουλειά και συλλογιζόταν πως θα έβγαζε την επόμενη μέρα σώος.Για τις καταιγίδες φυσικά ούτε λόγος.Τις είχε σχεδόν ξεχάσει.Οι στάλες της βροχής είχαν αντικαταστήσει οι σοβάδες και οι πέτρες.

Μια μέρα,ήταν η τελευταία του μέρα σ αυτόν τον κόσμο.Η πολυκατοικία κατέρρευσε στην πλάτη του συνθλιβοντας τον εντελώς.Χαλκομανία έγινε ο τύπος,όπως το κογιότ που έπεφτε στη παγίδα του μπιμμ -μπιπππ.Πέθανε λοιπόν και η ψυχή του ξεκίνησε το μακρύ της ταξίδι στο επέκεινα.Ενας άγγελος προτου τον πάει στον Αδη,τον πηγε μια βόλτα να δει τον παράδεισο και την κόλαση πρωτα ,ετσι να παρει μια ιδεα για το που θα πήγαινε τελικα μετα τη κρίση της από τον  Θεο.

Φτασανε στον Παράδεισο και ο τύπος θαύμασε κ αγαλίασε.Ηρεμία ,καλωσύνη,ωραίο αεράκι,γαλαζιος ουρανός ,πρασινάδα.Πολύ όμορφα είναι εδώ λέει του Αγγγέλου του.Μια ερώτηση μόνο."Καταιγίδες.εχει εδώ?" Ότι εισαι νεκρός ,είναι γεγονός του απάντησε ο Αγγελος,αλλα ακομα και νεκρός δεν είσαι καθόλου καλά.Ειναι δυνατόν να έχει καταιγίδες ο παράδεισος???Καταιγίδες θύελλες παγωνιά και αφόρητη ζέστη έχει μόνο η κόλαση."Να πάμε να δω και τη κόλαση τότε?ειπε ο τύπος που η εξυπνάδα του μετα το θανατό του είχε αυξηθεί εντυπωσιακά."Να παμε " του είπεο Αγγελος,έτσι κ αλλιώς θα πηγαίναμε."

Πάνε λοιπόν στη Κόλαση ,τι να δει ο       τύπος.Χαμό.Αστραπές,κερυανοί,θύελλες,τυφωνες,χαλάζια,χιόνια,παγάκια,αέρηδες τρομεροί,κατάμαυρα σύννεφα .Όπα.λέει ενθουσιαμένος.Εδω μ αρέσει ,εδώ θα μείνω,λεει του Αγγέλου.Ο Αγγελος τον κοιτάει καλα καλα," ε ,δε το χεις " του πε.Δε πας καθόλου καλά.Πρώτη φορά ακούω άνθρωπο να θέλει να μείνει εδώ.Εχε υπόψιν σου ,του λέει,πως εδώ στη κόλαση,έχει μόνο αυτά.Ηλιος δε βγαίνει ποτέ,κάλμα δεν γνωρίζει ο τόπος.Και φυσικά ,δεν έχω ιδεά τι δουλειά θα σου δώσουν να κάνεις.Ο τυπος δεν άκουγε τιποτα.Επέμενε.Εγώ θα μείνω εδώ,έλεγε και ξαναλεγε.Καλά ,απάντησε ο Αγγελος,πάμε στο θεό και αυτος θ αποφασίσει.

Τελικά έφτασαν μπροστά στον θεό.Αυτός τα ξερε όλα.Δε χρειάστηκε να γίνει κανένας διάλογος.Περίλυπος είπε στον τύπο:" αφου θες τοσο πολύ να πας στη κόλαση ,πήγαινε".

Ο τύπος πήγε στη κόλαση ,κ έκατσε να χαζεύει τα φαινόμενα.Μεχρι που ενας δαίμονας τον πλησιάζει και του λεει…"ε ψιτ μεγάλε.."εδώ δε καθόμαστε ,εχει δουλεια!! Τι δουλειά ,απάντησε  ο τύπος.Να λέει,ο δαίμονας,βλέπεις αυτό τον τοίχο?Εχουμε μεγάλο πρόβλημα,οι κεραυνοί κέθε 3 κ λίγο τον ρίχνουν κάτω.Τραβα και βάλε πλάτη να τον κρατας!! Όχι ρε φίλε,του λεει το τύπος.Μεχρι ποτε??Μέχρι πάντα ,του απαντά ο διάολος.

Αυτή ηταν η θλιβερή και καμμένη ιστορία του τύπου αυτού.Ακόμα είναι στη κόλαση και βλαστημάει τους κεραυνούς που ρίχνουν τον τοίχο στη πλάτη του αιώνια….

*nNoe*.