Λες και κουβαλάει μνήμες ο αγέρας και το νερό.Περπατάς αναμεσά τους και μυρίζεις τον ιδρώτα τους,βλέπεις φευγαλέα αλλά καθαρά το παρελθόν σου να συναντάει το παρών σου σ ένα σταυροδρόμι οικείο κ αυτό.Μπερδεύεται ο χρόνος στο νερό,σε βαφτίζει ξανά σε μια αέανη κολυμπήθρα και σε σπρώχνει στο δρόμο σαν φύλλο,εκμηδενιζοντάς το εγώ σου αναδυκνυοντάς το ,την ίδια στιγμή....
Ξεθωριασμένο βρεγμένο κίτρινο ,σύρμα,και βαρύς ουρανός...
(προς πολιτεια)
Λες και συναντάς ότι σ έφερε μέχρι εδώ.Σ ένα σημείο που μοιάζει για ρεντεβού μ ότι πέρασε και ότι έρχεται.Και συ έφτασες μέχρι εδώ μ ένα παλιό φορτηγό ,που η βροχή ,οι καιροί,και η βαριά συννεφια σε κάνει να τ αγαπάς πιο πολύ ,απ ότι όταν το βριζες ,που δε τράβαγε...Η βροχή σου θυμίζει εσένα.Και μέσα απο σένα και μένα ,μαζί...
Λες και οι ελιές είναι δικές σου,λες και η πατρίδα σου ,δεν είναι παρά το χώμα που πατάς,ο αέρας που αναπνέεις ,ο θεόςμ που πιστεύεις,η βροχή που γεννήθκες.Και όλα αυτά σ ακολουθούν όπου και να σαι,χωρίς εσύ να τους δινεις την παραμικρη σημασία ....τις περισσότερες φορές.
(εικονες απο βόλτα στους δρομους της Ερυθραιας με ψιλοβροχο το μεσημερι της Κυριακης...)
Λες και η βροχή μεταμορφώνει τα πάντα με τον δικό της τρόπο,ποτίζοντας με τις μνήμες της τα πάντα, και κάνοντας όλους τους δρόμους να είναι οι ιδιοι τελικά,δρόμους που .θα μπορούσαν να ναι οπουδήποτε,απελευθερωντάς σε τελικά απο το τοπίο...κάνοντας σε μοναδικό μεσα στην ασημαντοτητά σου...
Λες και οταν δε ξέρεις τι να κάνεις,κάτι να υπαρχει γύρω σου,που η βροχή να το τονίζει,σα λύση στο προβλημά σου.Και ειναι τότε,που ξέρεις την λύση μέσα σου χωρίς να την έχεις φέρει απο το άχρονο ντουλαπι της ψυχής σου,στο κρυο φως του Βοριά και είσαι ύσηχος, χωρίς να ξέρεις γιατί ακριβώς....
(κυκλάμινα στο δασάκι,που με τις λίγες αυτες βροχες φούντωσαν για τα καλα...)
Λες και δεν είσαι μόνος τελικά ,είναι η παρουσία της βροχής.Σαν φίλη απ τα παλιά,σαν φίλη που θα μείνει να μιλάει για σένα και μετά απο σένα...
(βροχη πισω απο παραθυρο)
Λες και είναι η ζωή σου ασπρόμαυρη και βαλθηκες να την κάνεις έγχρωμη.Αστη να βγει σεργιανι με τη βροχη στις κορυφές των βουνών κ έπειτα κρέματη κάπου,το ασπρο να σου θυμίζει να ζείς και το μαυρο, ότιδηποτε δεν έζησες ακόμα...
(Παρνηθα μεσημέρι Κυριακής )
19:18 ψιλόβροχο μέχρι αργά το βράδυ...
20:52 φλέγονται τα νέφη στα ΝΔ
*nNoe*
Ξεθωριασμένο βρεγμένο κίτρινο ,σύρμα,και βαρύς ουρανός...
Λες και συναντάς ότι σ έφερε μέχρι εδώ.Σ ένα σημείο που μοιάζει για ρεντεβού μ ότι πέρασε και ότι έρχεται.Και συ έφτασες μέχρι εδώ μ ένα παλιό φορτηγό ,που η βροχή ,οι καιροί,και η βαριά συννεφια σε κάνει να τ αγαπάς πιο πολύ ,απ ότι όταν το βριζες ,που δε τράβαγε...Η βροχή σου θυμίζει εσένα.Και μέσα απο σένα και μένα ,μαζί...
Λες και οι ελιές είναι δικές σου,λες και η πατρίδα σου ,δεν είναι παρά το χώμα που πατάς,ο αέρας που αναπνέεις ,ο θεόςμ που πιστεύεις,η βροχή που γεννήθκες.Και όλα αυτά σ ακολουθούν όπου και να σαι,χωρίς εσύ να τους δινεις την παραμικρη σημασία ....τις περισσότερες φορές.
(εικονες απο βόλτα στους δρομους της Ερυθραιας με ψιλοβροχο το μεσημερι της Κυριακης...)
Λες και οταν δε ξέρεις τι να κάνεις,κάτι να υπαρχει γύρω σου,που η βροχή να το τονίζει,σα λύση στο προβλημά σου.Και ειναι τότε,που ξέρεις την λύση μέσα σου χωρίς να την έχεις φέρει απο το άχρονο ντουλαπι της ψυχής σου,στο κρυο φως του Βοριά και είσαι ύσηχος, χωρίς να ξέρεις γιατί ακριβώς....
(κυκλάμινα στο δασάκι,που με τις λίγες αυτες βροχες φούντωσαν για τα καλα...)
Λες και δεν είσαι μόνος τελικά ,είναι η παρουσία της βροχής.Σαν φίλη απ τα παλιά,σαν φίλη που θα μείνει να μιλάει για σένα και μετά απο σένα...
(βροχη πισω απο παραθυρο)
(Παρνηθα μεσημέρι Κυριακής )
20:52 φλέγονται τα νέφη στα ΝΔ
*nNoe*
1 σχόλιο:
Όμορφη η Κυριακάτικη βόλτα σου. Μας ταξίδεψες πάλι...
Πάντως εδώ στην Κορινθία τα πήγαμε καλύτερα αυτή τη φορά...
Ξεκίνησε να βρέχει Παρασκευή απόγευμα και σταμάτησε μόλις τώρα.
Total storm: 50+ mm σύμφωνα με γειτονικούς σταθμούς...
Καλό βράδυ
Γιάννης-Λουτράκι
Δημοσίευση σχολίου