Πάντα με σαγηνεύανε τα παλιά εγκαταλελειμμένα σπίτια.Θυμάμαι ακόμα,ένα χειμωνιάτικο βράδυ στην Κηφισιά πριν πολλά πολλά χρόνια ,όταν μια παρέα απο φίλους .πήραμε τον ηλεκτρικό απο Ομόνοια να πάμε Κηφισιά να δούμε αν χιονίζει.Στους έρημους δρόμους της περιοχής ,με το χιονονερο να πέφτει πυκνό,θυμάμαι την είσοδο μιας παλιάς εγκαταλελειμμένης βίλας.Ο φόβος αλλά και η περιέργεια να μπούμε μέσα,οι ήχοι του σπιτιού ,ο αέρας που έκανε τα πάντα να τρίζουν σαν σε ταινία θρίλερ,η μυρουδιά του παλιού μουσκεμένου απο την υγρασία ξύλου που ανακατευόταν με τον παγωμένο βοριά που έμπαινε απο κάθε είσοδο ,απο κάθε σπασμένο τζάμι,απο κάθε τρύπα,από κάθε χαραμάδα,κάνοντας αυτο το γνωστό σφύριγμα ,το τόσο οικείο αλλά και τόσο απόκοσμο ταυτόχρονα.Όλα αυτά μου άφησαν ενα αποτύπωμα μνήμης συνυφασμένο με τον χειμώνα.
**********
Απόψε ανακάλυψα ενα τετοιο σπίτι εδώ στην Ερυθραία.Απόγευμα ήταν και η αυλή του γεμάτη απο ξεραμένα σταχυα ,μια εικόνα μελαγχολική και σαν φλάς μού ρθε μια σκέψη .... σαν να κατοικούσαν εκεί-λέει- τα φαντάσματα του καλοκαιριού ,της Ανοιξης και του Φθινοπώρου μαζί.Σαν να ταν το σπιτι των φαντασμάτων των εποχών της περιοχής ,οταν πεθαίνουν.Ισως και να μένουν εκεί ,όλο τον χρόνο και καθε φοράπου ο χρόνος τα καλεί,ενα ένα να βγαίνουν και να ζουν στο φως..Ισως κρυφά τα υπόλοιπα τότε,να ζουν την ιδιαίτερη ζωή των φαντασμάτων ,κουτσομπολεύοντας και σχολιάζοντας τις επιδόσεις της εποχής που ζει.Ίσως απλά να πειράζουν την σκέψη των διαβατών και ν αναμοχλεύουν απο το πουθενά την επιθυμία τους γιαυτές.Ισως....
Σε καθε γειτονιά,πρέπει ισως,- ακόμα- ,να υπάρχει ένα έρημο,εγκαταλελειμμένο σπίτι,ένα καταφύγιο εποχών .Για... ψάχτε το.....
Αυτο ειναι το σπίτι....
Αργότερα το βράδυ ,ώρες αφού ο ήλιος έδυσε,ο Βοριάς δυνάμωσε .Τα σύννεφα τρέχουν κυνηγημένα απο τον ίδιο τοιυς τον γαλαζωπό ίσκιο,οι δρομοι εξω απο το σπίτι των φαντασμάτων των εποχών ,ερημώνουν,οι διαβάτες ελάχιστοι ,τα φώτα της πόλης κρύβουν καλά ότι τα φαντάσματα αγαπούν....την υσηχία...και την θλίψη...Ο χειμώνας ζει τις νύχτες και δυναμώνει ...
(φωτο προς τον Βόρειο οριζόντα μετά τις 9 το βράδυ)
*nNoe*
**********
Απόψε ανακάλυψα ενα τετοιο σπίτι εδώ στην Ερυθραία.Απόγευμα ήταν και η αυλή του γεμάτη απο ξεραμένα σταχυα ,μια εικόνα μελαγχολική και σαν φλάς μού ρθε μια σκέψη .... σαν να κατοικούσαν εκεί-λέει- τα φαντάσματα του καλοκαιριού ,της Ανοιξης και του Φθινοπώρου μαζί.Σαν να ταν το σπιτι των φαντασμάτων των εποχών της περιοχής ,οταν πεθαίνουν.Ισως και να μένουν εκεί ,όλο τον χρόνο και καθε φοράπου ο χρόνος τα καλεί,ενα ένα να βγαίνουν και να ζουν στο φως..Ισως κρυφά τα υπόλοιπα τότε,να ζουν την ιδιαίτερη ζωή των φαντασμάτων ,κουτσομπολεύοντας και σχολιάζοντας τις επιδόσεις της εποχής που ζει.Ίσως απλά να πειράζουν την σκέψη των διαβατών και ν αναμοχλεύουν απο το πουθενά την επιθυμία τους γιαυτές.Ισως....
Σε καθε γειτονιά,πρέπει ισως,- ακόμα- ,να υπάρχει ένα έρημο,εγκαταλελειμμένο σπίτι,ένα καταφύγιο εποχών .Για... ψάχτε το.....
Αυτο ειναι το σπίτι....
Αργότερα το βράδυ ,ώρες αφού ο ήλιος έδυσε,ο Βοριάς δυνάμωσε .Τα σύννεφα τρέχουν κυνηγημένα απο τον ίδιο τοιυς τον γαλαζωπό ίσκιο,οι δρομοι εξω απο το σπίτι των φαντασμάτων των εποχών ,ερημώνουν,οι διαβάτες ελάχιστοι ,τα φώτα της πόλης κρύβουν καλά ότι τα φαντάσματα αγαπούν....την υσηχία...και την θλίψη...Ο χειμώνας ζει τις νύχτες και δυναμώνει ...
(φωτο προς τον Βόρειο οριζόντα μετά τις 9 το βράδυ)
*nNoe*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου