Αμα πας στην Αφρική,δεν έχει δεύτερη σκέψη.Εφυγες για Σαχάρα.Ένα μέρος δλδ,χωρίς δέντρα.Μια γης έρημη,αγάμητη,να σαι απάνω της ,και να μη την πηδάς,παρά μόνο νεκρός.Αν σε θάψουν.Γιατί καραδοκούν και τα όρνια.Κουφάλες...πίσω ρε...πίσω ρε όρνια....
Ετσι...στην έρημη γης,την γεμάτη άμμο γης ,της Σαχάρας...
Οταν νύχτωσε έγινε η συνάντηση με τους άλλους δυο.Τον Χαλίμ και τον Ούντρα.Ο Χαλίμ ήταν ο καμηλιερης ,ο Ούντρα,ο εσκιμώος.Ο άλλος είμουν εγώ.Ανάψαμε φωτιά,και κάτσαμε ένα γύρο ολογυρά της.Είπε ο καθένας την ιστορία του ,κανείς όμως δεν συγκινηθηκε με την ιστορία του άλλου.Ο καθένας είπε,ακούγοντας την ιστορία των αλλων "Ρε το νούμερο,τι μαλακίες λέει.."
Μόνο η καμήλα συγκινήθηκε κ έκλαιγε.Δάκρυ καμηλίσιο να δουν τα μάτια σου.Απαρηγόρητη.Ηταν μια καμήλα μ έντονα ψυχολογικά αδιέξοδα.Μήνες αργότερα,μάθαμε οτι βρσκόταν στο Περού,σε υψόμετρο 4.500 ποδιών,πάνω σένα βουνό,καπνίζοντας camel light.Όπως είπε σ ένα "πυροβολημένο" πουλί με πέντε κεφάλια ,είχε ερωτευτεί την καμήλα στο πακέτο.
Εκείνο δε,το πυροβολημένο πουλί με τα πέντε κεφάλια,ήταν μια τραγωδία.Το κάθε κεφάλι είχε δικό του μυαλό.Το κάθε μυαλό ,διαφορετικές σκέψεις ,διαφορετικές επιθυμίες.Όλα αυτά ,για ένα πουλί με δυο φτερούγες,ένα στομάχι και δυο πόδια ,ηταν μια καταστροφή χωρίς τέλος .Να φάει δε μπορούσε.Το ένα κεφάλι ήθελε,το άλλο ήταν χορτασμένο,το τρίτο χώνευε,το τέταρτο ήθελε να πιεί,το τελευταίο δε ήταν σίγουρο τι ήθελε.Ετσι,όταν έτρωγε ..ξέρναγε ,έχεζε και ξανάτρωγε ταυτόχρονα.Ούτε να πετάξει μπορούσε.Οταν βρισκόταν στον αέρα,το ένα κεφάλι ήθελε να πάει πιο ψηλά,το άλλο πιο χαμηλά,,το τρίτο ήθελε να προσγειωθεί.το τέταρτο δεν έβλεπε καλά,το πέμπτο έπαιρνε ναρκωτικά.Φανταστείτε την πτήση......ΚΟΛΑΣΗ....
Σ αυτο λοιπό το πουλί,η καμήλα,εξομολογήθηκε τον ερωτά της για την καμήλα -μοντέλο,που ποζάρισε για τα camel lights..
***** **** ******
Το ένα κεφάλι την συμπονούσε ,το άλλο την κορόιδευε,το τρίτο της έλεγε τι πρέπει να κάνει ,το τέταρτο έπαιρνε ναρκωτικά,το πέμπτο είχε πάρει ήδη πάρει ναρκωτικά και ήθελε να την πηδήξει.Η καμήλα συμπονούσε αυτό το παράξενο πουλί,αλλά η πεποιθησή της ηταν πως είχε ελάχιστη ζωή μπροστά του .Επίσης ,ομως, ήταν και πολυ νευριασμένη ,γιατι ένα τέτοιο παράξενο ον,ήταν το μόνο που βρέθηκε για να ακούσει το παραπονό της.
Τελικά ένα βράδυ ,που όλα τα κεφάλια είχαν πάρει ναρκωτικά ,ήθελαν όλα ένα πράγμα.Να πηδήξουν την καμήλα και μετά "ας πέθαιναν ". Κ όντως έτσι έγινε.Πήδηξε το πουλί την καμήλα ,πέθανε μετά,όχι όλα τα κεφάλια , -το πέμπτο ήθελε κ άλλο-αλλά "ποιος το γαμούσε το τελευταίο κεφάλι "." Το πήρε ο διάολος " λοιπόν το πυροβολημένο πουλί με τα πέντε κεφάλια " και το σήκωσε "!
***************** ** **************** ***************
Tο σήκωσε πολύ ψηλά κ όπως το σήκωνε ,είδε ο διάολος,στην έρημο ,εμάς τους τρείς να καθόμαστε ακόμα εκέι,γύρω απο τη φωτιά.Είχνα περάσει μήνες απο τότε ,αλλά κανείς δεν είχε κουνηθεί διόλου.Ουτε τίς μέρες ούτε τις νύχτες.Ήρθε λοιπόν από πάνω μας και άφησε το πουλί να πέσει πάνω στη φωτιά που σιγόκαιγε.Τότε ο Χαλίμ ,είπε : " ...αυτό είναι ένας οιωνός! " Μάλιστα ,του λέει ο Ούντρα.Και τι σημαίνει αυτός ο οιωνός ? Δεν,ξέρω ακόμα ,απάντησε ο Χαλίμ,αλλά θα μάθω και πήρε το πουλί και το ξεκοίλιασε και του εξέτασε τα σπλάχνα.Τα δε σπλάχνα,ήταν σαφέστατα:
" Yπήρχε ,μια τεράστια ενέργεια ,που μας κρατούσε ακινητοποιημένους,τόσο καιρό,εκέι στην έρημο γυρω από τη φωτιά.Αυτή η ενέργεια ,προερχόταν απο την καμήλα,η οποια καμήλα,κάπνιζε αρειμανίως camel lighths ,στο Περού,σε ύψος 4,500 ποδιών.Επρεπε ,έλεγαν τα σπλάχνα ,να πάμε να την βρούμε. " Τόσο σαφή ήταν τα σπλάχνα του πυροβολημένου πουλιού.
Ο Χαλίμ και ο Ούντρα,συμφώνησαν να πάνε στη Περού,να βρούνε την καμήλα. " Εσύ θα ρθεις ? " με ρώτησαν.
"Ξύστε τ αρχίδια σας ρε μαλάκες ,που θα ρθω,να να γαμηθούνε όλα ,καμήλες,ανώμαλα πουλιά κ αηδίες.Θα κάτσω εδώ,και θα χέσω και τους οιωνούς σας και όλα "
" Αντε γαμήσου ρε μαλάκα ¨",είπε ο Ούντρα .
" Εσύ να γαμηθείς,αρχίδι " ,του είπα εγώ και έτσι φιλικά χωρίσαμε.....
Μ Ο Ν Ο Σ Σ Τ Η Ν Ε Ρ Η Μ Ο
Πράγματι ,έμεινα μόνος μου. Την άλλη μέρα,ένας άλλος καμηλιέρης ,περνούσε απο εκεί. Ήταν έμπορος ναρκωτικών.Αγόρασα είκοσι(20 )κιλά χασίσι ,χαρτάκια,κ έναν αναπτήρα κ άραξα...
Το χασίς έχει κάτι περίεργες ιδιότητητες ,αλλά εκεί μου δώθηκε η ευκαιρία να δώ πόσο περίεργες ιδιότητες έχει.Ξαφνου δεν βρισκόμουν στην Ερημο,άλλά μέσα στο πέλαγος.Ναυαγός κολυμβητής που απλά ξανίχτηκε στη μέση του Ειρηνικού ωκεανού .Δεν φοβόμουν καθόλου,απλά κολυμπούσα κ όταν κουραζόμουνα γύρναγα ανάσκελα και ξεκουραζόμουνα.Έτσι ,ήρθε η νύχτα,το πρωί κ όταν ξυπνησα ,βρέθηκα κυκλωμένος απο πτερύγια -μάλλον-καρχαριών.Λοιπόν ,αυτοί οι καρχαρίες ήταν θυληκοί. Μου πιάσανε τη κουβέντα και γρήγορα κατάλαβα που το πηγαίνανε.Συμφώνησα κ έτσι επιδωθήκαμε σ ένα ανώμαλο όργιο στη μέση του Ειρηνικού με κάτι παράξενα πουλιά ,να μας παίρνουν μάτι και να τραβάνε μαλακία ,η οποία έπεφτε σαν βροχή στο κεφάλι μου,αφοού ο ουρανός είχε σκοτεινιάσει απο τα δισεκατομμύρια πλήθη πουλιών που τραβούσαν μαλακία...
Δεν ξέρω...ήταν τόσο ζωντανή η φάση που όταν ξαναμύρισα τον αέρα της ερήμου ,μου φάνηκε πολύ παράξενος ,σχεδόν θαλασσινός ,αλλά αυτό δεν κράτησε παρα πολύ λίγο ,γιατί μετά βρέθηκα σ έναν υπόνομο στο Παρίσι.ήμουν λέει......ποντίκι!!!
Ένα ποντίκι,σ αποστολή.Μου είχαν αναθέσει στην αποστολή εκτέλεσης του Μαύρου Γάτου,της Δυτικης όχθης του Σηκουάνα.Ενας τρομερός μάυρος γάτος,που κάποτε ήταν σαλονάτος,αλλά επειδή τον ευνουχίσανε ," τα πηρε κρανίο " κ αφού έσφαξε τ αφεντικά του,κυνηγοούσε ποντίκια ,τα σκότωνε και πήγαινε και τ άφηνε στον τάφο των αφεντικών του.Είναι ένας μύθος ,ένας ζωντανός " Φρέντυ Κρούγκερ Γάτος ,στο δρόμο των σκοτωμένων ποντικιών ",κοντά στη Λεωφόρο του νεκροταφείου των Αφεντικών, δίπλα στην δυτική όχθη του Σηκουάνα.
Ο Μαύρος Γάτος,έγλειφε κάτι κοκκαλάκια απο ποδαράκια νυχτερίδας.Ήταν άγρια μεσάνυχτα κ εγώ είμουν ένα αποφασισμένο έφηβο ποντίκι.
" Ει, Μαύρε Γάτε " ούρλιαξα.....Αυτός δεν κουνήθηκε.
" Ει Μαύρε Γάτε ,ούρλιαξα πάλι.Αυτός δεν κουνήθηκε.
" Ει ,γαμημένε Μαύρε Γάτε " ξαναούρλιαξα,προσθέτοντας : " Hρθε η ώρα σου !!! "
Αυτός τότε κουνήθηκε.Έπεσε ανάσκελα.Ηταν νεκρός.Είχε πάθει καρδιακή προσβολή!!!
Να γαμήσω..........τόση οργάνωση ,είχε πάει στράφι ,επειδή αυτός ο πούστης Μάυρος Γάτος βρήκε την ώρα να πεθάνει απο καρδιακή προσβολή........δε μπορούσα να το χωνέψω.......Αι σιχτίρ.....
Πήρα τον δρόμο της επιστροφής.....Ομως ,πάλι στην έρημο βρέθηκα κ απο εκεί ξανάφυγα,δεν υπήρχα σε μια υλική διάσταση μόνο,αλλά σε πολλές...
΄Ημουν ταυτόχρονα ένα κομμάτι ζωντανό κρέας στα δόντια της τίγρης στο ζωοολογικό κήπο της Βεγγαλης ,αλλά είμουν και η τίγρης μαζί.Ήμουνα μια φιλιπινέζα πουτάνα και ταυτόχρονα ένας μελαμψός Πακιστανός.Μπερδέυτηκαν οι ιστορίες μου ,οι υπάρξεις μου,ήμουν και δεν είμουν ....πάλι χαλασμένο ήταν το χασίσι σκεφτηκα για ένα δευτερόλεπτο ,αλλά μήπως ήξερα και την έννοια του χρόνου πια?Πόσος καιρός είχε περάσει απο τότε που κάπνιζα χασίσι στην έρημο??Ένας χρόνος? Δυο χρόνια? Τρία? Ούτε που ξέρω...Σώμα δεν είχα.όλα τα κανε το μυαλό μου ,που μεγάλωνε ...μεγάλωνε...έγινε σαν αυγό στρουθοκάμηλου...και μάλον στρουθοκάμηλου πρέπει να μουνα αυγό,γιατί μια μέρα μεσημεριάτικα κατα τις δέδεκα και είκοσι,περίπου, πέρασε μια στουθοκάμηλος κ έκατσε να με κλωσήσει.
Δεν είμαστε καλά,σκέφτηκα.Αλλά τι μ ένοιαζε.....Έκατσα εκεί στη σκιά κανά μήνα,μέχρι που βαρέθηκε αυτό το ηλίθιο πουλί κ έφυγε κλαίγοντας....
Ημουν πια,ένα είδος ζωντανού οργανισμού ,γεμάτο νευρικές απολήξεις ,που κάπνιζε χασίς όλη μέρα ,όλη νύχταΜέρα νύχτα....
Μια νύχτα ,βρέθηκα και γω στο Περού.Συνάντησα τους παλιούς μου φίλους και τη βλαμμένη καμήλα .καθώς κ ένα άλλο περίεργο όν,που είχε φτερά αλλά έμοιαζε στη καμήλα,είχε και ουρά,είχε δε και τρία κεφάλια ,που έφερναν το ένα σε κότα,το αλλο σε καμήλα,το άλλο σε κουκουβάγια.Η καμήλα,-η βλαμμένη καμήλα-,δε ηταν πλέον ερωτευμένη με την καμήλα-μοντέλο του πακέτου,αλλα με το πυροβολημένο πουλί με τα πέντε κεφάλια που είχε αποδημήσει εις Κύριον.Το δε όν,ήταν ο καρπός του ερωτά τους.
Μια πέραντη σιχασιά ο κόσμος,αλλά εγώ ερωτεύτηκα αυτό το ον το οποίο με ερωτευτηκε και αυτό αποφασίσαμε να παντρευτούμε.Κουμπάροι ήταν ο Χαλίμ και ο Ούντρα ,οι οποίοι κ αυτοί αγαπήθηκαν στο εντωμεταξύ και παντρευτήκανε ......
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου