"Το θέμα"

              

Το "θέμα" αποφάσισε να αυτονομηθεί και να σταματήσει να χώνεται στα βρακιά της κάθε "κατάστασης",ακούγοντας καθε τρεις και λίγο ,καθε τύπου φωνές να δηλωνουν με κάθε τροπο την επιθυμία τους να το βρουν ,να το ανακαλύψουν και να το αναδείξουν η ακόμα να το καταγγείλουν,να το στηλιτεύσουν,η ακόμα χειροτερα να το σοδομίσουν,να το εξυγιάνουν,να το λυτρώσουν.Βαρεθηκε να κυνηγιέται απο τις χερούκλες τους οσο το ψάχνανε,βαρέθηκε να κυνηγιέται κ αυτό να κρύβεται,να παιζει θεατρο και να μεταμορφώνεται σε καποιο άλλο θέμα για να μπερδεψει τους διωκτες και τους "Indiana Jones" κυνηγούς του.Κουράστηκε  να ναι παντα το κυνηγημένο θυμα κ άλλοθι της κάθε πουτάνας κατάστασης και να πληρώνει τα δικα της γαμησιάτικα,στα οποια αυτη η πουτάνα  κατάσταση ενέδιδε, με ταχύτηα παρομοια  των οπτικων ινών.Απήυδησε στο καθε "τέλος" να το γραπώνουν απ τα κουνελίσια αυτιά του,να το τραβάνε επανω και να λένε" ΑΥΤΟ ειναι το ΄θεμα" λοιπον.Για να δουμε τι θα κάνουμε μ αυτό".


Ενα Σάββατο λοιπόν στα τέλη εκείνου του ζεματισμένου Ιούλη ,αποφάσισε να την κοπανήσει,να εξαφανιστεί.Ν αφήσει την κάθε κατάσταση ,ερμη,ορφανή,απροστάτευτη,άδεια τελείως ,γυμνή όπως τη γέννησε η μάνα της κ ο πατέρας της.Να την αφήσει χωρις το "θεμα" της.Ουτε τι θα απογίνουν σκέφτηκε,ουτε πως θα ζησουν  τωρα σκέφτηκε,ούτε τιποτα.Τιποτα απολύτως.

Εντάξει.Της πουτάνας έγινε.Ξυπνήσανε οι καταστάσεις εκείνο το πρωινό και ήταν σα να τις πάταγε ολη τη νύχτα ένα τραίνο.Το ιδιο τραινο να πηγαινε και να ερχοτανε και να τις πάταγε ξανα και ξανά.Χαλκομανία.Οι καταστασεις άντε και να πιανε εναν καφέ εκεινο το πρωι.Αντε δυο για να ξυπνησουνε.Μετά,στα καπακια,αρχίσανε  το ψαχτήρι,οπως καθε μερα..Λοιπόν,το "θέμα "μας σήμερα ,είναι το......ειναι το....ποιο ειναι το θέμα μας σήμερα???Ωχ!"Που ειναι το θέμα μου"?αρχισε ν αναρωτιεται η καθεμιά τους.Αλλά όπως είπαμε,"θέμα " πουθενά.Εξαφανιζόλ.Πλακώσανε τα τηλέφωνα η μια στην άλλη."Που να στα λέω φιλενάδα.Δεν εχω το "θέμα" μου.Ψαχνω παντού ,μα δε το βρίσκω πουθενά"."ΑΑΑ,κ εγω!! Κ εγω δεν εχω "θέμα"!,ελεγε η άλλη."Κορίτσιααααα...ουτε εγω,,ουρλιαζε μια άλλη."Αν ειναι δυνατόν....οργίστηκε μια παράλλη.Δε θα περάσει έτσι αυτό,δηλωνε με οργή μια παραπέρα.Κατι πρεπει να κάνουμε ,διέταζε μια παρακείθε.Και μετα ξαφνικά σιωπούσαν και κοιτουσαν η μια την άλλη,αφηρημενα,και τιποτα δε θυμόταν απο το κακό που τους βρήκε.Εμεις γιατι μιλάμε τωρα?Εσυ με πηρες τηλεφωνο? ελεγε η μια στην αλλη.Οχι! Εσυ με πηρες.Κατι θα θελα. Κατι θα θελες.Θα τα πουμε.Θα τα πουμε ναι.Θα σε παρω να τα πουμε.Σ εχω δει στο ονειρο μου.Δε σ ακουω καλα....Ναι?Ναι?...Σιωπή..

Το ίδιο το θέμα τωρα,εντάξει.Στ αρχίδια του.Του φτανε σε πρώτη φάση ,οτι δε θα το κυνηγήσουνε.Δε θα το ψάξουνε.Δε θα του ζαλίσουνε τον έρωτα.Θα ταν ελεύθερο να πάει οπου θέλει,οπου γουστάρει.Και που καλύτερα να πάει ,απο μια παραλία σκιερή,χαρη σ εναν απόκρημνο  βράχο που υψωνότανε απο πάνω της  και  που μπροστα της απλωνοτανε σκοτεινά αλλα καθάρια γαλαζια και μαυρα νερά με πράσινες αποχρωσεις.Εκει πηγε κ αραξε,κ αφου πρωτα έριξε μια βουτιά τελειως γυμνό ,βγηκε στη παραλια μετά,ξαπλωσε,εβγαλε τον καπνό του ,έστριψε τσιγάρο,είπε χαμηλόφωνα¨:" αυτααα ειναι κ αντε γαμηθείτεεε" κ εκλεισε τα μάτια του ακούγοντας  τον ραθυμο παφλασμό απο το υγρό χρωματισμένο αλάτι..

Πέρασαν πολλές ,ωρες.Η σκιά που χάριζε ο βράχος στην παραλία ,μεγάλωσε,επεκτάθηκε μέσα στη θάλασσα,σιγά σιγά έσβησαν οι αποχρώσεις των νερών ,ο ήλιος έδυσε,ο ουρανός γέμισε αστέρια.Το θέμα,ξύπνησε νοιώθωντας μια φαγούρα στ αρχίδια του,μια επιμονη φαγούρα σχεδόν βασανιστική.
Εβαλε το χέρι του να ξυθεί κ ανακάλυψε έντρομο οτι δεν ειχε πια αρχίδια.Τα γεννητικά του οργανα είχαν αλλάξει.Στη θέση τους υπήρχε κάτι σαν τρύπα,κατι σα σπηλιά,κάτι με χείλια,θέε μου σκέφτηκε.."τι γαμημένο όνειρο ειναι αυτό"?Εκανε ν ανασηκωθεί και να ψάξει για τον καπνό του.Ενα εκτυφλωτικο φως στραβωσε τα μάτια του.Μια φωνη απο ντουτντουκα εφτασε στα αυτιά του με ηχώ:"Aκινητη,μεινετε εκει που ειστε"....Ακινητη? "Ποια ειναι η ακινητη ρε πουστη μου?"σκεφτηκε το Θεμα και υψωσε τα χερια.Σε λιγα λεπτα ηταν περικυκλωμενο
απο μπάτσους.

"Τι γινεται ρε παιδια ?Τι συμβαίνει???"ρωτησε μην αναγνωριζοντας την ιδια του τη φωνη που του ακουστηκε ,γλυκια,ψιλοτσιριχτη σαν να ψευδιζε,που του ακουστηκε σαν ...γυναικεία φωνή,αναμφιβολα!!

"Εσυ να μας πεις τι συμβαινει",απαντησε μια αγριοφωνάρα πισω απο τον προβολέα.Καποια εξηγηση θα χεις να μας δωσεις για τα πτωματα γυρω σου.Πτωματα?Ποια πτωματα?Γυρισε και κοιταξε.Μαλάαακα,τι ηταν αυτο?Ενα μπουρδέλο αίματος .Ολη η παραλία ηταν τιγκα στα πτωματα.Διαμελισμενα πτωματα,κεφάλια,ποδια χερια,ανακατα,τα ιδια του τα χερια ηταν κατακκοκινα και βρωμαγαν αιματίλα....Κοιταζε με παγωμενα ματια ανικανο να πιστεψει οτι εβλεπε......

"Πολυ φοβάμαι Κυρια μου,οτι έχετε ένα "θέμα" και μάλιστα πολύ σοβαρό.".....αυτη ηταν η τελευαταια  ατακα που ακουσε ...

Μετα σα να δε μια κάφτρα απο ενα τσιγάρο,σα να μυρισε μια μυρουδιά απο κατι οικείο απο τα πολυ παιδικα του χρονια ,σαν ν ακουσε τον απομακρο ηχο μιας γνωστης μελωδιας και μετά σιωπή........
  

*nNoe*