Γύρισα σα σβούρα σ ενα παλιο παιχνίδι
διάλεξα και έπεσα καπου για να χασω
να μεινω μόνος μου ξανα για να με πιασω
τη μορφη σου για να δω ,στου νερου τη μημη
Γινεσαι θάλασσα καρδιά μου μακρινη
απλωνεσαι στου ήλιου την αγκάλη
στου αστρου του χλωμου την χαραυγη
μπηκες μεσα σ όλα και χαθηκε η δικια σου η μορφη
Μονος απο σενα δεν θα μεινω πια ποτε
δε θα φοβαμαι μη σε χασω δε θα μου λειπει να σε δω
θαναι της καταιγιδας ο αγριος κεραυνος
να καθαριζει της ψυχης μου τον λεκε..
διάλεξα και έπεσα καπου για να χασω
να μεινω μόνος μου ξανα για να με πιασω
τη μορφη σου για να δω ,στου νερου τη μημη
Γινεσαι θάλασσα καρδιά μου μακρινη
απλωνεσαι στου ήλιου την αγκάλη
στου αστρου του χλωμου την χαραυγη
μπηκες μεσα σ όλα και χαθηκε η δικια σου η μορφη
Μονος απο σενα δεν θα μεινω πια ποτε
δε θα φοβαμαι μη σε χασω δε θα μου λειπει να σε δω
θαναι της καταιγιδας ο αγριος κεραυνος
να καθαριζει της ψυχης μου τον λεκε..
Γιώργης.3 Νοέμβρη 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου