Καμμια φορά βρίσκω τον τίτλο σε κάτι που θέλω να γράψω,αλλά δε βρίσκω τα λόγια να το συνοδέψουν.Αλλοτε πάλι τα λόγα μου βγαίνουν χείμαρος και δεν βρίσκω επικεφαλίδα για να τους βάλω.Το πιο επώδυνο ειναι το πρώτο.Λες και η λέξη ,ο τίτλος,η επικεφαλίδα,τα συμπυκνωνει όλα με τόσο συνεκτικό τρόπο,που αρνείται την ανάλυση τους.
Ετσι και σήμερα μου τυχε το πρωτο."Μ ΑΦΟΡΜΗ ",μου σκασε ο τίτλος, και με ζωσαν τα φίδια ,γιατι ειναι αδύνατη κάθε ανάπτυξη.Ισως γιατι δε βρίσκω τιποτα που να μη γίνεται μ αφορμή κάτι άλλο.Αυτό το κάτι άλλο προτιμά να κρύβεται.Να μη φανερώνεται.Εξουσιοδοτεί κάτι άλλο λοιπόν να πεί αυτό που το ίδιο δε θέλει να πεί απευθείας.Είναι ένας άγραφος νόμος αυτός ,του "μ αφορμη",που νομίζω τον παραβιάζω πολλές φορές,Εκει σα το μικρο παιδι που του λες "μη βαζεις το δαχτυλο στη μπριζα,παει και τα βρέχει κιολας πρωτα και μετα τα βαζει ολα μαζι μεσα στη τρυπα"....
Τιποτα χειροτερο απο τη παραβίαση των΄ άγραφων νόμων σ αυτή τη ζωή.Το κόστος ανυπολόγιστο,ευχεσαι να ηταν κατι σαφές,κατι γραπτό,ενας καθως πρέπει νόμος ,μεσα σ ενα καλογυαλισμένο μαύρο βιβλίο δικονομίας η έστω γραμμένος με κεραυνό σε μια πέτρινη πλάκα.Οι αγραφοι νόμοι ειναι στριφνοί και ταυτόχρονα απλοί.Δυσκολονόητοι αλλα κατανοήσιμοι και σε μικρά παιδιά.Πονάνε αλλά και γλυκαίνουν με την ίδια ευχέρεια.Σε καταδικάζουν ερήμην,αλλα και σ αθωώνουν παμψηφεί μια μέρα που κανείς δε περιμένει να βγείς απο τη φυλακή σου και σ έχουν όλοι ξεχάσει. Οι άγραφοι νόμοι,ξέρουν τα πάντα και εχουν προβλέψει τα πάντα.Πάντα μα πάντα θα είναι ένα βήμα μπροστά απο σένα.Δε τους μαθάινεις διαβάζοντας,δε τους λες παπαγαλίζοντας,δε τους πηδάς χωρις να σε πηδηξουν πρώτα αυτοί.
Σε προκαλούν.Πάντα σε προκαλουν.Δε χρειάζεται να ασχοληθεις εσύ μαζί τους,.Μπορουν να πάρουν το οποιοδήποτε όνομα για να σε προκαλέσουν.Και συ πάντα την πατάς.Παίζεις σ ενα παιχνίδι για να μάθεις τελικά οτι το καλύτερο παιχνίδι είναι αυτό που δεν παίζεται.Οτι η μαγεία βρίσκεται μόνο εκεί που δε ψάχνεται.Οτι ο θάνατος βρίσκεται μόνο μέσα σου και ζεις μ αυτόν και χωρίς αυτόν δε θα υπηρχες.Οτι γαμήσι ειναι μονο αυτο που αναπαράγει το ειδος ,κ ολα τ αλλα ειναι απλα αυνανισμός.
Και καθε μα κάθε φορά που θ ανακαλύπτεις μια αλήθεια τους αυτή θα χάνεται απο μπροστά σου και θα εμφανίζεται ένας καινούργιος νόμος που δεν ξέρεις.Ενα καινουργιο παιχνίδι που δεν έπαιξες,ενα καινούργιο σενάριο που δεν έγραψες....
Ναι.μπορείς να κανεις Like τώρα....εγω θα πινα ενα τσιγάρο ,αλλα ενας αγραφος νομος λεει "μη μαστουρωνετε εν ωρα εργασίας,μπορει να σας ερθει καινουργια συναδερφος η οποία έκοψε το τσιγαρο και δεν καπνιζει ενω φημες τη συνοδεουν οτι θελει να σας γαμησει ολους..........."
Ετσι και σήμερα μου τυχε το πρωτο."Μ ΑΦΟΡΜΗ ",μου σκασε ο τίτλος, και με ζωσαν τα φίδια ,γιατι ειναι αδύνατη κάθε ανάπτυξη.Ισως γιατι δε βρίσκω τιποτα που να μη γίνεται μ αφορμή κάτι άλλο.Αυτό το κάτι άλλο προτιμά να κρύβεται.Να μη φανερώνεται.Εξουσιοδοτεί κάτι άλλο λοιπόν να πεί αυτό που το ίδιο δε θέλει να πεί απευθείας.Είναι ένας άγραφος νόμος αυτός ,του "μ αφορμη",που νομίζω τον παραβιάζω πολλές φορές,Εκει σα το μικρο παιδι που του λες "μη βαζεις το δαχτυλο στη μπριζα,παει και τα βρέχει κιολας πρωτα και μετα τα βαζει ολα μαζι μεσα στη τρυπα"....
Τιποτα χειροτερο απο τη παραβίαση των΄ άγραφων νόμων σ αυτή τη ζωή.Το κόστος ανυπολόγιστο,ευχεσαι να ηταν κατι σαφές,κατι γραπτό,ενας καθως πρέπει νόμος ,μεσα σ ενα καλογυαλισμένο μαύρο βιβλίο δικονομίας η έστω γραμμένος με κεραυνό σε μια πέτρινη πλάκα.Οι αγραφοι νόμοι ειναι στριφνοί και ταυτόχρονα απλοί.Δυσκολονόητοι αλλα κατανοήσιμοι και σε μικρά παιδιά.Πονάνε αλλά και γλυκαίνουν με την ίδια ευχέρεια.Σε καταδικάζουν ερήμην,αλλα και σ αθωώνουν παμψηφεί μια μέρα που κανείς δε περιμένει να βγείς απο τη φυλακή σου και σ έχουν όλοι ξεχάσει. Οι άγραφοι νόμοι,ξέρουν τα πάντα και εχουν προβλέψει τα πάντα.Πάντα μα πάντα θα είναι ένα βήμα μπροστά απο σένα.Δε τους μαθάινεις διαβάζοντας,δε τους λες παπαγαλίζοντας,δε τους πηδάς χωρις να σε πηδηξουν πρώτα αυτοί.
Σε προκαλούν.Πάντα σε προκαλουν.Δε χρειάζεται να ασχοληθεις εσύ μαζί τους,.Μπορουν να πάρουν το οποιοδήποτε όνομα για να σε προκαλέσουν.Και συ πάντα την πατάς.Παίζεις σ ενα παιχνίδι για να μάθεις τελικά οτι το καλύτερο παιχνίδι είναι αυτό που δεν παίζεται.Οτι η μαγεία βρίσκεται μόνο εκεί που δε ψάχνεται.Οτι ο θάνατος βρίσκεται μόνο μέσα σου και ζεις μ αυτόν και χωρίς αυτόν δε θα υπηρχες.Οτι γαμήσι ειναι μονο αυτο που αναπαράγει το ειδος ,κ ολα τ αλλα ειναι απλα αυνανισμός.
Και καθε μα κάθε φορά που θ ανακαλύπτεις μια αλήθεια τους αυτή θα χάνεται απο μπροστά σου και θα εμφανίζεται ένας καινούργιος νόμος που δεν ξέρεις.Ενα καινουργιο παιχνίδι που δεν έπαιξες,ενα καινούργιο σενάριο που δεν έγραψες....
Ναι.μπορείς να κανεις Like τώρα....εγω θα πινα ενα τσιγάρο ,αλλα ενας αγραφος νομος λεει "μη μαστουρωνετε εν ωρα εργασίας,μπορει να σας ερθει καινουργια συναδερφος η οποία έκοψε το τσιγαρο και δεν καπνιζει ενω φημες τη συνοδεουν οτι θελει να σας γαμησει ολους..........."
*nNoe*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου