Σιγα μην αφήσω τις παλιές μου φωτογραφίες.Τις παλιές μου μνήμες.Τις
παλιές μου ήττες ,τα λάθη μου ,την ιδια μου τη ζωη,σιγά μη τ αφήσω απ
εξω.Στη ζούγκλα τους θα τις κρεμάσω ,θα τις σπείρω ,θα τις αφήσω να
ταξιδέψουν,θα τις αφήσω σα ανίκητα ξόρκια,θα τις στησω σαν τοτέμ.Κ ας
γίνεται της πουτάνας .Ας της πιτσιλίσουν τα αίματα των σφαγών,ας τις
κυνηγήσουν οι εφορίες ,ας τις ζητάνε άδεια παραμονής οι μπάτσοι.Δεν έχω καμιά δουλειά στο δικό τους μέλλον.
Τα δικά μας παρόντα,είναι βόμβες στο μυαλό του κτήνους.Οι δικές μας ανάγκες είναι οι αναμμένοι πυρσοί μέσα στα σκοτάδια.Οι δικές μας κραυγές είναι ότι πιο αληθινό υπάρχει.Η πραγματικότητα στην οποία μας εγκαλούν,δεν ειναι παρά ένα άμορφος δαίμονας τόσο αρχαίος ,και τόσο σάπιος ,που καμιά δύναμη δεν έχει ,παρα μόνο όση εμέις του επιτρέπουμε να έχει.Και θα συναντηθούμε.Μ αυτους που έρχονται απ το δικό μας μέλλον για να μας βρούν στα τυφλά.Να μας βρουν οταν θα κυνηγάνε τις χιμαιρες απο τα ονειρα τους..Να γεμίσουμε με τις κραυγές μας, το παρελθόν των γενιων που έρχονται.Με τις ατέλειες μας.Με το ανθρωπινό μας να τις γεμίσουμε και να τις μπολιάσουμε με εφιάλτες εξέγερσης .Να μη μπορουν να κοιμηθούν τις νύχτες που εμείς θα μαστε αστέρια .Να βιάσουν την αυγή ,να τη λυτρώσουν απο τη τυραννία της φορμόλης .
Ξερω πια.Ξερις κ εσυ.Κ εσυ το νιωθεις .Δεν εμαθες ποτε να μιλάς.Ποτε να τραγουδάς.Να σαι αληθινός δεν εμαθες .Πιο σοφος δε έγινες.Οι δικαιολογίες σου δε ηταν παρα τα δικά τους δολώματα.Μπορείς όμως να ουρλιάξεις.Αναρχα.Βίαια.Μπορει
Ειναι πόλεμος.Μη ξεχνας τις δικες σου φωτογραφίες.Τις δικες σου μνήμες.Τα λάθη σου.Τις αδυναμίες σου.Τα τραγουδια σου,τις αυταπατες σου.Τις καρποφορες ηττες σου και τις ανοξοδες νικες σου.Ολα φέρτα και βάλτα διπλα στα δικα μου,διπλα στα δικά του,Να γεμισουμε τη ζουγκλα με τοτεμ.Να κρεμάσουμε στα κλαδια τις σημαίες μας.Και να ουρλιάζουμε ανάγκες .Να γινουμε οι εφιάλτες στα ονειρα των γενιων που ερχονται.Ναι ,θα μαστε απαισιοι,θα μαστε φριχτοι,θα γινουμε η κραυγη τους οταν θα ξυπνανε μην αντεχοντας μας .Και η δικα μας ελπιδα θα ειναι αυτοι.Που ερχονται.Αυτοι που δε θα χουν τιποτα ανθρωπινο να θυμουνται παρα μονο τις δικες μας κραυγες.Και εκει υπαρχει μια ελπιδα.Για ολους μας.Αυτο δε μπορεις ν αρνηθεις οτι μπορουμε να το κανουμε.Τουλάχιστον αυτο.
*nNoe*
Τα δικά μας παρόντα,είναι βόμβες στο μυαλό του κτήνους.Οι δικές μας ανάγκες είναι οι αναμμένοι πυρσοί μέσα στα σκοτάδια.Οι δικές μας κραυγές είναι ότι πιο αληθινό υπάρχει.Η πραγματικότητα στην οποία μας εγκαλούν,δεν ειναι παρά ένα άμορφος δαίμονας τόσο αρχαίος ,και τόσο σάπιος ,που καμιά δύναμη δεν έχει ,παρα μόνο όση εμέις του επιτρέπουμε να έχει.Και θα συναντηθούμε.Μ αυτους που έρχονται απ το δικό μας μέλλον για να μας βρούν στα τυφλά.Να μας βρουν οταν θα κυνηγάνε τις χιμαιρες απο τα ονειρα τους..Να γεμίσουμε με τις κραυγές μας, το παρελθόν των γενιων που έρχονται.Με τις ατέλειες μας.Με το ανθρωπινό μας να τις γεμίσουμε και να τις μπολιάσουμε με εφιάλτες εξέγερσης .Να μη μπορουν να κοιμηθούν τις νύχτες που εμείς θα μαστε αστέρια .Να βιάσουν την αυγή ,να τη λυτρώσουν απο τη τυραννία της φορμόλης .
Ξερω πια.Ξερις κ εσυ.Κ εσυ το νιωθεις .Δεν εμαθες ποτε να μιλάς.Ποτε να τραγουδάς.Να σαι αληθινός δεν εμαθες .Πιο σοφος δε έγινες.Οι δικαιολογίες σου δε ηταν παρα τα δικά τους δολώματα.Μπορείς όμως να ουρλιάξεις.Αναρχα.Βίαια.Μπορει
Ειναι πόλεμος.Μη ξεχνας τις δικες σου φωτογραφίες.Τις δικες σου μνήμες.Τα λάθη σου.Τις αδυναμίες σου.Τα τραγουδια σου,τις αυταπατες σου.Τις καρποφορες ηττες σου και τις ανοξοδες νικες σου.Ολα φέρτα και βάλτα διπλα στα δικα μου,διπλα στα δικά του,Να γεμισουμε τη ζουγκλα με τοτεμ.Να κρεμάσουμε στα κλαδια τις σημαίες μας.Και να ουρλιάζουμε ανάγκες .Να γινουμε οι εφιάλτες στα ονειρα των γενιων που ερχονται.Ναι ,θα μαστε απαισιοι,θα μαστε φριχτοι,θα γινουμε η κραυγη τους οταν θα ξυπνανε μην αντεχοντας μας .Και η δικα μας ελπιδα θα ειναι αυτοι.Που ερχονται.Αυτοι που δε θα χουν τιποτα ανθρωπινο να θυμουνται παρα μονο τις δικες μας κραυγες.Και εκει υπαρχει μια ελπιδα.Για ολους μας.Αυτο δε μπορεις ν αρνηθεις οτι μπορουμε να το κανουμε.Τουλάχιστον αυτο.
*nNoe*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου