Παράθυρα με κάγκελα.Πόρτες με κάγκελα.Απο πίσω λάμπες νέον.Κατσαρίδες στο πεζοδρόμιο.Οι γέρικες πολυκατοικίες εκπνέουν ένα ζεστό ρόγχο θανάτου.Εκπνέω μαζί τους.Ο θάνατος και των δυων μας ,κρυφτηκε σ ενα μπουκάλι μπύρας.Εκανα ένα ολόκληρο ταξίδι μόνο και μόνο να βρεθω στη θάλασσα νύχτα, να μυρίσω τα σκίνα που είναι λίγο πριν την ακτή.Δεν .έμεινα ουτε να βρέξω τα πόδια ,ούτε να δροσίσω μ αλμύρα το προσωπό Μονολογούσα πως δεν ειχε έρθει ακόμα η ώρα.Ελεγα ψέματα.Και το ξερα.Αυτο το καλοκαίρι χώρισα και απο τον ευατό μου ακόμα.Θα πινα και μια δευτερη μπύρα.Κοίταξα για μνήμες σε ψιλά.Ενα βράδυ του Ιούλη κάποτε σ ενα καράβι ,ίσα που εφτανε για μισή μπύρα. Δε θυμάμαι πόσες ωρες είχα να μιλήσω.Οταν εφτασα μπροστα στον περιπτερά ,αποφασισμενος για δανεικά,ενιωσα τα έλκη στο στομα να με τραβαν και να με τσουζουν..Δεν ήθελα πλέον μπύρα.Κ ειχαν τελειωσει και τα τσιγάρα.Ο βραδυνος ανεμος ηταν ζεστός.Απο καποιο μπαλκόνι ,μερικές αυταπάτες ακουγαν Μαλαμα και Παπακωνσταντίνου.Σε λιγο καιρο θα κανουν ποδήλατο,θα κοψουν το τσιγαρο και δε θα καταλαβαινουν τίποτα,δε θα θυμουνται τίποτα.Μια ασχετη στυση μου πε καλησπερα κ εφυγε κ αυτη,μολις τη κοιταξα σα να βλεπα ουφο.Ο Ιουλης αγαπαει να ασελγει στις αυταπάτες.Ο Ιουλης δε κάνει παρέα σ οσους δεν εχουν καμμια αυταπάτη....ουτε καν ετσω ,μια μικρη μικρη αυταπατη...
*nNoe*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου