Έξω από πόρτες βαριές
με την υγρασία του Νοέμβρη να τρυπάει το μυαλό ,
λέω λέξεις μαγικές ,
μα οι πόρτες δεν ανοίγουν.
Καθρέπτες στα σκουπίδια
που τίποτα πια δεν καθρεφτίζουν
πατρίδες που αλλάζουν τα σύνορά τους
έξω να μ αφήνουν.
Ανάποδες βροχές να με ξηλώνουν
να κρέμομαι λεπτές κλωστές
τον άσπερμο τον λόγο να πληγώνουν
για μια μόνο ζεστή σταγόνα αίμα....
χιλιάδες σελίδες λευκές..
με την υγρασία του Νοέμβρη να τρυπάει το μυαλό ,
λέω λέξεις μαγικές ,
μα οι πόρτες δεν ανοίγουν.
Καθρέπτες στα σκουπίδια
που τίποτα πια δεν καθρεφτίζουν
πατρίδες που αλλάζουν τα σύνορά τους
έξω να μ αφήνουν.
Ανάποδες βροχές να με ξηλώνουν
να κρέμομαι λεπτές κλωστές
τον άσπερμο τον λόγο να πληγώνουν
για μια μόνο ζεστή σταγόνα αίμα....
χιλιάδες σελίδες λευκές..
17/11/15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου