Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

"αναφορά παλιακή"

KATAΣΤΑΣΗ
Η ψύχρα και μόνο φτάνει.Απο χτες το απόγευμα έχουμε χειμώνα ,το κέντρο της πόλης ανοίγει καινούργια σελίδα στη σημειολογία των καιρικών συνθηκών του.Την χειμωνιάτικη σελίδα του.Συννεφιά βαριά απο αργά τη νύχτα που μας συνοδευει και σήμερα ,ελαφρα ενισχυμένοι
βοριάδες,καθαρές αναπνοές,και ζωντάνια.

Ζωντάνια ανάμεσα απο χιλιάδες χιλιάδων πολυκατοικιών,ζωντάνια μέσα απο ένα απίστευτο κυκλοφοριακό,ζωντάνια μέσα απο μια επιθετική και άναρχη σημειολογια.Το όνειρο για ακόμα μια χρονιά θα σκάσει μύτη και θα περιμένει υπομονετικά.Το χιόνι να καλύψει όλη αυτή την ασχήμια.Να
μεταμορφώσει το γκρίζο,να αποδιοργανώσει όλο αυτο το κακό συνοθύελευμα που μας τυρρανάει 365 μερες το χρόνο.Ισως γίνει πραγματικότητα ,ίσως και όχι..Αξίζει όμως να το περιμένεις 'οσα
χρόνια και αν περάσουν ,όσος καιρός και αν χρειαστεί.Μακριά απο λαχτάρες για ρεκόρ,μακριά απο το άγχος των αριθμών,μακριά απο οτιδήποτε σκοτώνει την γνήσια αισθαντικότητα...

Ολα για μια κ μόνο στιγμούλα.Γιατί αυτή η στιγμούλα είναι οτι μενει,ειναι ο προσωπικος θησαυρος μου,και σε κανεναν δε τη χαριζω ουτε τη βγαζω στο παζαρι με κανενα αντιτιμο...Οπως εζησα τον
καυσωνα,οπως εζησα τον ηλιο,οπως εζησα τη βροχη αλλα και την ανομβρια,οπως με χτυπησε ο αερας,οπως ολα τα φαινομενα ειδα,ετσι και το χιονι το περιμενω ...που αλλου?????ΣΤΗ ΠΟΡΤΑ ΜΟΥ...δλδ στη ψυχη μου .Εκει που ειμαι,που ζω κ αναπνεω καθημερινα....Καλως ηρθες λοιπον
Χειμώνα.Καλως ηρθατε καινουργιες ελπιδες,καλως ηρθατε καινουργιες αυταπατες,καλως ηρθατε καινουργιες περηφανες ηττες.... Το παιχνιδι έχει αρχισει,πολυ μακρια απο τα μοντέλα.....
ΣΧΟΛΙΑ
1.τι σχολια να κανω???hasta la victoria siempre...Παντου κ παντα για τη νικη ..μεχρι το τελος....
*nNoe*

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

"άγνωστος καιρός"

Μυρίζει Νοέμβρης στα τέλη του,με τον Θεό να μη μιλάει μέσα απο τις βροχές και τις βροντές ,μόνο τους Αγγέλους να ψιθυρίζουν μέσα απο τον άνεμο ακατάληπτες και μυστηριακές δοξασίες ,ικεσίες και προσευχές που αλλάζουν χρώμα ύφος και κλίμακα ανάλογα με τη φορά τους.Πότε Νοτιάς πότε Βοριάς,σα φωτάκια που αναβοσβήνουν σε πρώιμο Χριστουγεννίάτικο δεντρο.

Μέσα στην βουή της πόλης,την ταχύτητα της και το αφόρητο άγχος της,το Φθινόπωρο πεθαίνει στην αγκαλιά του Χειμώνα μακριά απο τα αδιάκριτα βλέμματα,μέσα σε ομίχλες,υγρασίες και άνυδρες σιωπές.Στα μικρά πάρκα,στις λιγοστές συστάδες των δέντρων,στα λούκια των πολυκατοικιών που στάζουν σκουριά και βρώμικο νερό γεμάτο νεοπλασματικές μνήμες,καταδικασμενες κ αυτές να πεθάνουν άγνωστες,σε τόπο βασανισμού αλλά και εξιλέωσης.

Τις νύχτες του Νοέμβρη που φεύγει,ένας άγνωστος καιρός ξενυχτάει κάτω απο νερατζιές και μπαλκόνια ηλικιωμένων αλλά και νεόδμητων πολυκατοικιών.Αμίλητος,αχόρευτος,αγέλαστος,άγνωστος μεταξύ αγνώστων,προτιμά τα φωτάκια που μένουν ανοιχτά όλη την νύχτα,προτιμά τη θρασύτητα και την άγνοια της νεότητας,προτιμά τη σιωπή των γνωριζόντων των σκεφτικών και των "ψυλιασμένων"...

Με το ξημέρωμα της καινούργιας μέρας,όλοι περιμένουμε τις επόμενες βροχές αδιάβαστοι εντελώς.Στη καλύτερη περίπτωση άντε και να χουμε παπαγαλίσει τα χιλιοστά μας.Θα περάσουμε παρολα αυτά και αυτή την τάξη και θα μπουμε παντελώς ανίδεοι στο πανεπιστήμιο του Χειμώνα..
*nNoe*

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

Editorial για τα 9 χρόνια της λίστας (ΗELASWEATHER)



                     

Εχω γράψει πολλές φορές για την λίστα στο παρελθόν.Το 'κανα με αφορμή επετείους,συναντήσεις,επεισόδια,διενέξεις,αλλά το 'κανα κ χωρίς λόγο .'Ετσι,από κάποια παρόρμηση εσωτερική εκείνης της στιγμής προκειμένου να εκφράσω σκέψεις και συναισθήματα μου,που απαιτούσαν διέξοδο.

9 χρόνια μετα την ιδρυσή της απο τον Φώτη κ τον Δημήτρη,η λίστα έχει ανοίξει τον δρόμο στην οργανωμένη ερασιτεχνική μετεωρολογία,έχει προσφέρει πάρα πολλά στο τομέα της γνώσης της ενημέρωσης και της πληροφορίας.Εχει γίνει η μήτρα απο την οποία έχουν γεννηθεί πολλά στο
χώρο της ερασιτεχνικης μετεωρολογίας,και θα γεννηθούνε κ άλλα πολλά ακόμα..

Εκεινο όμως που κατάφερε βασικά ήταν να ενώσει ανθρώπους που αγαπούσαν τον καιρό,με την πιο γενική έννοια.Αν ήταν μια λίστα αμιγώς ερασιτεχνών μετεωρολόγων και μόνο,προσωπικά δε θα συμμετείχα.Θα την παρακολοθούσα ,αλλά δε θα συμμετείχα.Η πανσεπερμία λοιπόν όλων σχεδόν
των τάσεων που έχουν σημείο αναφοράς τον καιρό,είναι για μένα το πολυτιμότερο όλων σ αυτή την λίστα.Για να μπορέσει να λειτουργήσει η συνύπαρξη όλων αυτών των τάσεων,και των ανθρώπων που τις εκφράζουνε "έχει χυθεί αίμα" ,έχει γίνει τρελή προσπάθεια.Το γεγονός και μόνο ότι
αντέχουμε 9 χρόνια τώρα και μπορούμε και λειτουργούμε σαν παρέα παρόλες τις διαφορές μας σε πολλά,είναι για μένα ένα σχεδόν μυθικό επίτευγμα στην εποχή που ζούμε και δεδομένων των έντονων πιέσεων για αυτονομήσεις,και κατακερματισμό της συλλογικότητας που αρρωσταίνει τον
κόσμο.

Αυτό το τελευταίο,δεν έχει σχέση με τα sites που έχουν φτιαχτεί,η με τις προσωπικές δουλειές φίλων που αναπτύχθηκαν με τον καιρό.Αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό.'Εχει να κάνει όμως με τους εγωισμούς,έχει να κάνει με τις παρεξηγήσεις,έχει να κάνει με την ΖΗΛΕΙΑ,έχει να κάνει με
την ΛΑΘΟΣ εντύπωση που έχουμεγια άτομα,έχει να κάνει με τις παντελώς διαφορετικές θεωρήσεις πραγμάτων,έχει να κάνει ακόμα και με την αίσθηση του χιούμορ πχ που έχει ο καθένας,έχει να κάνει τελικά με την ίδια την ανθρώπινη φύση,έτσι όπως αυτή υπάρχει μέσα στον καθένα κ έτσι όπως αυτή αναπτύσεται και επηρεάζεται απο το συνολικότερο κλίμα της εποχής που ζούμε.

Η λίστα είναι εκτός των πολλών άλλων και ένας καθρέπτης.'Ενας προσωπικός καθρέπτης του καθένα μας.Μεγαλώνουμε κ εμείς με τη λίστα. Αλλάζουμε μένοντας οι ίδιοι.Η σχέση μας με τον καιρό,καθρεπτίζεται και στη σχέση μας με την λίστα και στους κανόνες που την διέπουνε.
Αν έχω μάθει ένα πράγμα μέσα στη λίστα όλα αυτά τα χρόνια ,είναι ότι .."έχει ο καιρός γυρίσματα".Για όλους και για όλα. Γιαυτό καλό είναι,να τηρούνται οι γραπτοί νόμοι,αλλά ακόμα καλύτερο
είναι να συμβάλουμε όλοι έτσι ώστε να κρατήσουμε ψηλά τους άγραφους νόμους της λίστας.
 
Τούς άγραφους κανόνες για τους οποίους και εξαιτίας των οποίων  νιώθουμε τιμή και περηφάνεια,όταν λέμε ότι ανήκουμε στην hellasweather.Ευγένεια,σεβασμός,καλή    διάθεση,μοίρασμα,κατανόση,υπομονή,ανοχή,αυτοσυγκράτηση,είναι μερικοί απο αυτούς τους άγραφους νόμους. Μια ματιά στην ιστορία της λίστας,και από τους "παλιούς" καί κυρίως
απο τους νέους φίλους είναι απαραίτητη.Η λίστα είτε το θέλουμε ,είτε όχι,δεν είναι κάτι ξεκομμένο από το χτες.'Εχει ιστορία,και αυτή την ιστορία κάποιοι την φτιάξανε,κάποιοι τη χτίσανε,κα΄ποιοι μοχθήσανε ,ιδρώσανε,ακόμα και κλάψανε γιαυτή...

Πολλά πράγματα έχουν ειπωθεί κ έχουν εφαρμοστεί.Αλλα πάλι,όχι.Σημασία έχει,ότι η σκεπτομορφή της λίστας είναι ακόμα εδώ,είναι ακόμα ζωντανή,και μάχεται κάθε μέρα.Γιαυτήν ακριβώς την σκεπτομορφή που γέννησαν κ έφεραν στο φως ο Δημήτρης και ο Φώτης αξίζουν πολλά ακόμα κ
απο αυτούς που ειναι καρό εδώ,και απ αυτούς που είναι νεόι φίλοι της. Χρόνια Πολλά hellasweather..χρόνια πολλά Δημήτρη ΚΑΙ Φώτη ,Χρονια πολλά Θεσσαλονίκη(γιατί ε κ ε ί ) γεννήθηκε η λίστα, χρόνια πολλά σ όλους μας.
*nNoe*



Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

Wall cloud-17 Noεμβρη 2007

17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2007
WALLCLOUD ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Ηταν εντυπωσιaκο κ μου κοπηκε η ανασα.Μολις eφτασε απο πανω μου διαλυθηκε.,η βροχη κρατησε 2 λεπτα περιπου-ΙΣΩΣ να ειχε μεσα πολυ μικρα χαλαζακια κ το λεω αυτο επειδη εκανε θορυβο οταν επεφτε.Προσωπικα ομως ΔΕΝ ειδα χαλαζι.Ομως αυτο λιγη σημασια εχει εως ελαχιστη:).Το "κλου" της μεχρι τωρα ημερας ηταν αυτο το ..."ΤΕΡΑΣ":

To ίδιο "σχεδον" βιντεο παιγμενο γρηγορα



AπΟΘΕΩΣΗ.ΑΠΟΘΕΩΣΗ.Ετοιμαζω ενα βιντεο που βγαζω τα σωψυχα μου εξω.Αγκρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ.εχει γυρισει το ματι μου αναποδα.ΝΟΕΜΒΡΗ ΓΕΡΑ -ΠΑΡΤΟ ΑΙΜΑ ΣΟΥ ΠΙΣΩΩ.......
AΥτές ειναι οι μουσικές υποκρούσεις του βίντεο που σας παρουσιάζω απο τη σημερινή μεσημεριανή καταιγίδα."Thuderstruck" kai "black dog" τα δυο κομμάτια.Το βιντεο ειναι 8 λεπτων και έχει μέγεθος 20 mb. MB. H όλη φάση ήταν καθαρά....ερωτική.... τπτ άλλο.Είμαι πτώμα..


Επίσης το vIdeo αυτο μπορειτε να το κατεβασετε κ απο εδω σε μορφη τορεντ,για αψογη εικονα




Στη συνεχεια της μερας αργότερα, τα ηλεκτρικά το Σάββατο το βράδυ,καθως επίσης και η μεσημεριάτικη μπόρα της επομενης μερας της Κυριακης όπως φαινόταν στα Δυτικά απο την ταράτσα της Κυψέλης,ο ουρανος το βραδυ της Κυριακής,το μούχρωμα το αποψινο με τις βροχοκουρτινες στη δυση..'Οποιος θέλει το βλέπει.Μου το αφιερώνω..κ αυτο και το τραγούδι που παίζει..






*nNoe*

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

16 Νοέμβρη 1973(μια θύμηση)

Στις 16 Νοέμβρη του 73 θα μαθαίναμε ορθογραφία.Πρώτη δημοτικού τότε,στο Δημοτικό σχολείο στη Καλλιδρομίου στα Εξάρχεια(τωρινό ΑΜΑ ΛΑΧΕΙ).Είχα μεγάλη περιέργεια για την ορθογραφία και ήθελα να παρακολουθήσω.'Ομως ξαφνικά ,άνοιξε η πόρτα της τάξης και εμφανίστηκε η μάνα μου.Κάτι είπε με την δασκάλα,και μετά γύρισε σε μένα και μου 'πε πως ήθελε να με πάρει από την τάξη να πάμε σπίτι.Μουλάρωσα.Δε πήγαινα πουθενά.Εγώ ήθελα να μάθω ορθογραφία.Κακήν κακώς με πήρε από 'κει,κλαίγοντας εγώ και ανυποψίαστος για τον λόγο που συνέβαινε αυτό.Αν μη τι άλλο το θεωρούσα μεγάλη αδικία. Η μάνα μου όμως -θεός συγχωρέστην-
ήταν ανένδοτη.Με φορτώθηκε στη πλάτη και κατηφορίσαμε την Θεμιστοκλεόυς προς Εξάρχεια.

Απο την πλάτη της μάνας μου το μεσημεράκι εκείνο,βρέθηκα λίγες ώρες μετά  για μια απογευματινή "βόλτα" στο Πολυτεχνείο.Δε θυμάμαι πολλά.Ασαφείς και θολές εικόνες θυμάμαι από ένα πλήθος.Φωνές και κόσμο.Καί έναν καστανά.Γωνία Στουρνάρα και Πατησίων.Να λέει στην μάνα μου,
"τρελάθηκες Χριστιανή μου?πάρε το παιδί από δω και φύγετε.Θα γίνει μεγάλο κακό."Εγώ όμως δε ήθελα να φύγω.'Αρχισα πάλι τα κλάματα.
Μου άρεσε αυτό το κλίμα.Με αποροφούσε.Το θυμάμαι αυτό.Δεν ήθελα να φύγω με τίποτα.Ο πατέρας μου όμως άνοιξε το βήμα του και σε 15λεπτά
είμασταν σπίτι."Ασφαλείς"..

Από το βράδυ εκείνο που ακολούθησε,το βράδυ δλδ της εισβολής των τάνκς , δε θυμάμαι τίποτα.Χρόνια μόνο μετά,βρήκα κάτι χειρόγραφα της μάνας μου,που μόνη της εκείνο το βράδυ έγραφε ξενυχτώντας ακούγοντας το σταθμό του Πολυτεχνείου...
Σπίτι μας ,σε κείνο το υπόγειο που μέναμε τότε στην Βαλτετσίου δε φιλοξενήσαμε κάποιον κυνηγημένο φοιτητή.Φιλοξενήσαμε όμως 2 χρόνια αργότερα.Τον Ιούλη   του 75.'Εναν ματωμένο φοιτητή,κυνηγημένο από τις αύρες του Καραμανλή........2 χρόνια μετά από την πτώση της δικτατορίας και την έλευση της "δημοκρατίας"....Σε συνθήκες ,πάντα...."ασφάλειας"....

H NYXTA MEΡΑ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ!!!

-Κολαση στο Αγρινιο.Διακοπές ρευματος,ακατάπαυστα αστραποβροντα,πλυμηρες,τρελλο νερο,μαυρα ολα...περιγραφες απο τον αδερφο μου που πραγματικα μου σηκωσαν τη τριχα.προσπαθει ναμου
στειλει βιντεακι.μετα τον ανεμοστροβιλο ξηρας με τρομερες καταστροφες χτές η Αιτωλοακαρνανικη γη ζει κ παλι τον ΠΑΝΙΚΟ...

Βίντεο με μια δυνατή αστραπή απο τη καταιγίδα στο Αγρίνιο:

                   
*nNoe*



Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

Διάσωση στο Β.Αιγαίο(απόσπασμα από ημερολόγιο θητείας)



"...Επί σκοπούν".Σήμα για διάσωση τραυματία.Σαλπάρουμε για Αλεξανδρούπολη.Πρόβλεψη για 9 τοπικά 10 μποφόρ.Ξεπέρασε τα 11.Οι Βόρειες θάλασσες τη νύχτα τον χειμώνα με κακό καιρό είναι τρομαχτικές.

Χειμώνας 1988.Δεκέμβρης.Το Α/Τ βουτάει μέσα στα κύματα μέχρι την
γέφυρα.Υψώνεται ξανά πάνω και ξαναβουτάει με κρότο που τον σκεπάζει μεγαλύτερος ο κρότος των κυμάτων.Μαύρο και παράδοξο λευκό.
Στον "εργάτη",και στην "ΠΑΚ" ,το χιονόνερο πέφτει παράλληλα και καρφώνεται σαν αγκάθι όπου βρεί γυμνό δέρμα.Οι νέοι τα' χουνε παίξει.Οι παλιοί βρίζουνε. Ο καπετάνιος είναι ήρεμος αλλά και τσιτωμένος.Ελικόπτερα δε μπορούν να πετάξουνε .Στο δρόμο στη στεριά έχει χιονιά.Φτάνουμε.Με προσοχή ουρλιάζουνε τα μεγάφωνα,η ομάδα διάσωσης στο πρόστεγο.Προσέγγιση αδύνατη.'Ο άνεμος παίρνει τις φωνές μας για παιχνιδάκι παιδικό και τις σκορπίζει στον αφρό.Μπαίνει μέσα στις λέξεις και τις διαλύει,τις σκορπίζει σε άτσαλο στροβίλισμα.2 χαράματα.Παίρνουμε την τραυματία.
Οι βάρδυες ξαναπαίρνουν ρυθμό.Επιστροφή.Πείνα.Λουκάνικα θέλουμε,και μπύρες.Τίποτα όμως.Σούπα έχει.Σούπα και τσόντα στο βίντεο.Στη τουαλέτα δε μπορείς να σταθείς.Δε κατουράς εκεί.Ζωγραφίζεις τον αέρα με υγρή μπογιά.Για χέσιμο μη το συζητάς καλύτερα.Στις τούρκικες τρύπες του Α/Τ ,τέτοιες άγριες χειμωνιάτικες νύχτες ο κώλος σου βρέχεται από το πέλαγος.

Ποιός πάει για οπτήρας μια τέτοια βραδιά?'Ενα
πλαστικό κυπελάκι φέρνει δαιμονιώδεις στροφές γύρω από το πλαστικό του "είναι".Τι να δείς εκεί πάνω στη κόντρα γέφυρα?Μόνο τη βουτιά που κάνει το Α/Τ μέσα στα κύματα να ζήσεις τα 'χεις ζήσει όλα.Κράτημα από τα συρματόσχοινα.Η γέφυρα θέλει αναφορά συνέχεια.Εξακριβώνει αν είσαι ακόμα εκεί πάνω.Κρύο.Κονιάκ και σταφίδες.Εσύ,το αφρισμένο Βόρειο Αιγαίο,κ ο μαύρος ουρανός μες την πιο βαθιά νύχτα....
Στο υπόφραγμα ένα κόκκινο φώς αναμμένο μέρα νύχτα θυμίζει μπουρδέλο.Η μυρουδιά αποπνικτική .Απλυσιά,ποδαρίλα,και πνιχτές μαλακίες.Όλα είναι ήσυχα όμως .'Ησυχα και παράδοξα ζεστά σε αντίθεση με το καθαρό και παγωμένο έξω.Πρυμνιό πηδάλιο.Μη σε πάρει ο ύπνος.Μπορεί να 'ρθει στον ύπνο σου εκείνη,και στα χαλάσει όλα.Που θες να ναι τέτοια ώρα?Θα κοιμάται σίγουρα.Αργότερα έμαθες ότι πηδιότανε όπου έβρισκε.Πολύ αργότερα .'Οταν είχες απολυθεί.'Οταν είχε φτιάξει ο καιρός.'Οταν όλοι κανόνιζαν τις καλοκαιρινές τους διακοπές...και συ αναπολούσες εκείνες τις άγριες νύχτες στις Βόρειες θάλασσες όπου όλα αποκτούσαν νόημα και αξία τόσο αλλιώτικη απ αυτή που ψάχνεις τώρα για να βρείς μέσα στο κατακαλόκαιρο,αυτόν τον άχαρο και βαρετό καιρό..

Δε πειράζει,καλύτερα έτσι....έχασες αυτή,αγάπησες
εσένα.Που είσουνα εκεί,που μετρήθηκες με τη φουρτούνα της χειμωνιάτικης θάλασσας και τα πήγες καλά.Ω ναι τα πήγες καλά.Πολύ καλά φίλε..Ω αλήθεια ναι,κρατάει χρόνια ο έρωτας με τον χειμώνα..
Ξημέρωσε μπλε σπασμένο και άσπρο Τιde ,χάραξε λευκό Κυριακάτικο φθαρμένο πουκάμισο.Μύρισε πλέρια αγαλίαση και κουρασμένα κόκκαλα.Να βρεις καφέ εκείνη την ώρα,ζεστό nes,και να τον πίνεις γουλιά γουλιά όσο ο ήλιος σκάει μύτη μέσα από την παγωμένη μαυροκόκκινη ανατολή ,είναι κάτι παραπάνω από έκσταση.Να 'χεις τσιγάρο και να φυσάς το δικό σου θάνατο στα μούτρα του παραδομένου βοριά ,είναι μεγαλείο.Να κλείνεις τα μάτια από κούραση και να πιτσιλάει το κύμα τα γένια σου είναι χάδι πιο όμορφο και πιο οικείο μετά από αυτό της μάνας.Να σου λένε "καλημέρα ρε μαλάκα..πως πάει?"και ν απαντάς"ίσα ρε στραβόγιαννο,είμαι κομμάτια ,"πάω να τη πέσω",αν "σφυρίξει γυμνάσιο" πες αρρώστησα" και να χτυπιέσαι στη πλάτη φιλικά με κατανόηση είναι καταστάσεις που σπάνια ξαναζείς..."

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

"αναφορά παπατζή Νοέμβρη"

KATAΣΤΑΣΗ
O Νοέμβρης ανακατώνει μια βρεγμένη τράπουλα,και "παιζει τον παπα" στην Ομόνοια,κάτω απο τη βροχή.Όταν σκάει μύτη ο ήλιος,το παίζουν όλοι ανήξεροι,περίεργοι κ περαστικοί.Πουλάνε depon για τον πονοκέφαλο, και χαρτομάντηλα για τις μύξες.Μόλις ο Ήλιος στρίβει στη γωνία κ αρχίζει ξανά η βροχή ο "παπατζης Νοέμβρης" ξαναμοιράζει τα χαρτιά.Καθαρά προσωικός καιρός,μακριά από κάθε όργανο μέτρησης .Για την ιστρορία κ μόνο 3,1 στη Κυψέλη σήμερα,ανίκανος αριθμός να περιγράψει την ομορφία του βροχερού πρωινού.
*nNoe*

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007

Ραγδαία επιδείνωση το απόγευμα του Σαββάτου 10 Νοέμβρη

Εντυπωσιακή επιδεινωση εδω κ μισή ωρα(16:30) παρουσιάζει ο καιρός απο την Ερυθραία που βρίσκομαι.Χιονοκατασταση πραγματική με μεγαλη πτωση της θεμροκρασιας,βουτια ΟΛΗΣ της Παρνηθας ΜΕΣΑ στα συννεφα ,μαυριλα,δυνατος ψυχρος ανεμος.Παρολη την οχι καλη σωματική κατασταση που βρισκομουνα,καταφερα κ πηρα ενα βιντεακι με λιγο απο τον πανικο του Σαββατου στην Ερυθραια .





*nNoe*

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Γαλάζια αστραπή

Στο αποστειρωμένο ημίφως του νοσοκομειακού θαλάμου, τα βογγητά απλώνονται και διαχέονται πάνω από φάρμακα πάνω από μπουκάλια με αντισηπτικά υγρά ,γάζες ,φιαλίδια με αίμα ,σύριγγες κ ενέσεις.

Τα βογγητά και οι αναστεναγμοί στεγνώνουν πάνω στα χείλη των ασθενών , τρυπώνουν στ αυλάκια των αυτιών τους ,πηδάνε μετακομίζοντας από πληγή σε πληγή, κυλάνε στους καθετήρες, χαιδεύουν τα ράμματα των εκτομών ,κάνοντας τα πιο ανθεκτικά ,πιο συνεκτικά αλλά κυρίως …πιο αληθινά.

Στο βαθύ σκοτάδι της υγρής Νοεμβριάτικης νύχτας –άξαφνα- το φώς μιας γαλάζιας αστραπής σπάει αυτό το αποστειρωμένο ημίφως του θαλάμου. Κάποιος σταμάτησε για λίγο να βογκάει κ είπε με κουρασμένη φωνή : ” Άστράφτει».Κ έπειτα από λίγο κάποιος άλλος που βρισκόταν κοντά στη μεγάλη τζαμαρία είπε συμπληρώνοντας τον πρώτο..:” ψιχαλίζει, βλέπω σταγόνες στο τζάμι”.

Για λίγο, ο πόνος έχασε τον ρυθμό του, που με τόση μαεστρία συντόνιζε στον θάλαμο –τσιφλίκι του. Για λίγο, τα φάρμακα δεν βρισκόταν πλέον στα μπουκαλάκια κ στους ορούς, ούτε κυλούσαν μαζί με τα αναλγητικά στις ενδοφλέβιες παυσίπονες ενέσεις. Μεταφέρθηκαν έξω από τον θάλαμο ,έξω από την τζαμαρία ,άλλαξαν μορφή, άλλαξαν σύσταση ,άλλαξαν μυρουδιά .Διυληθηκαν στην μεγάλη δεξαμενή της ζωογόνου ιαματικής βροχής κ έπεφταν από τα μεγάλα γκριζόμαυρα σύννεφα που σκέπαζαν τον Λυκαβηττό κ όλο τον ουράνιο θόλο.
Η γαλάζια αστραπή, έσπρωξε το σκοτάδι στην πιο βαθιά του ώρα, το γκρέμισε εκεί, κ ένα αχνό γκριζόλευκο πρωινό φώς τύλιξε το αποστειρωμένο ημίφως του θαλάμου και το τρύπησε με ακρίβεια …χειρουργική!!


Το ήθελα πολύ .Με κλειστά μάτια το έκανα.”Βρέθηκα” έξω από τη τζαμαρία. Να αιωρούμαι στον υγρό αέρα σαν σάρκινο φύλο.Με το τραύμα γυμνό να δέχεται το φαρμακό του σε στάλες. Στάλες φαρμακευτικής Ιάσιμης βροχής. Να εισχωρούν ανάμεσα από τα ράμματα υγροί ιαματικοί στρατοί γεμάτοι ζωή και παυσίλυπο οξυγόνο. Άνοιξα τα μάτια μου κ αποκοιμήθηκα εκεί…ναρκωμένος και μαγεμένος από την έλξη του ζωοποιού ελιξήριου υγρού…

‘Όλα τα άλλα μπορούσαν απλά να περιμένουν. Να γίνουν καλύτερα η χειρότερα. Ν αλλάξουν διαδρομή ή να παραμένουν στα ίδια μονοπάτια που βάδιζαν μέχρι τώρα. ‘Οσο διήρκησε η γαλάζια αστραπή πρόλαβα κ ονειρεύτηκα κάτι ακατανόητο. Να έχεις την Ελευθερία να επιλέγεις αν θέλεις να είσαι ένας ζωντανός- ζωντανός , ή ένας ήδη νεκρός που παριστάνει τον ζωντανό. ‘Αν θέλεις να είσαι υγιής η ασθενής. Αν επιλέγεις να εκτιμάς ,και τι επιλέγεις να εκτιμάς. Αν πληρώνεις το αντίτιμο για την Ελευθερία σου και πιο είναι αυτό.Πως επιλέγεις να είναι η δικιά σου Ελευθερία κάτω από οποιαδήποτε κατάσταση που βιώνεις….

Για όλα αυτά τα ακατανόητα που ονειρεύτηκα, μου έδωσαν 15 μέρες αναρρωτική άδεια. Γιαυτά και μόνο γιαυτά. ‘Όχι για την μικρή μου χειρουργική επέμβαση…….

*nNoe* 6 NOEMBΡΙΟΥ 2007

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...