"αναφορά καιρικής απουσίας"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Σαν να λείπει ,ένας φίλος είναι.Και όχι ένας οποιοσδήποτε φίλος.Ο κολλητός σου.Αυτός που μαθαίνει τόσο γρήγορα τα νέα σου χωρίς καν εσυ να προλάβεις να τα επεξεργαστείς να τα σερβίρεις με τρόπο που εσυ νομίζεις για σωστό.Αυτός που σ εχει δει χωρις μασκαρέματα,αυτός που σε ξέρει και δε σε ξεσυνερίζεται διόλου.Αυτός που είναι δίπλα σου στις στραβές,αυτός που σ εχει νοιώσει ότι "ζωγραφίζεις" όταν οι άλλοι ούτε και παίρνουν χαμπάρι τπτ.Αυτός που ξέρει που πραγματικά πονάς και πότε πονάς,αυτός που διαβάζει πίσω απο τις πράξεις και τα λόγια σου.Αυτός που σου μιλάει με τη δικιά του γλώσσα και τον καταλαβαινεις χωρις να μπορείς να επαναλάβεις αυτά που κατάλαβες. Κ είναι η απουσία του ,της Άνοιξης τα χρώματα και η σιωπή η εκκωφαντική του δειλινού ,με τα μυρωμένα άνθη των εσπεριδοειδών.Και μένουν οι σκέψεις σου να ταξιδεύουν και να ταξιδεύουν στο άπειρο , μη βρίσκοντας τα συννεφιένια του κλαριά  να σταθούν να ξεκουραστούν,να ζυγιαστουν , να σε καθρεφτίσουν .Και συ πάλι, δε ξέρεις πως είσαι, ουτε πως μοιάζεις και ταξιδεύεις άγνωστος σε ενα ωχρό γαλάζιο χωρίς τέλος.Σ αυτό το ωχρό γαλάζιο της φετεινής  Ανοιξης....Κ όταν κάποτε έρθει ξανά και αράξεις και σε δεις μέσα απο αυτόν,θα χεις αλλάξει εσυ πολύ κ αυτός καθόλου.Και ούτε που θα τον νοιάξει το δικό σου παράπονο .Μα εσυ θα εξακολουθήσεις να τον αγαπάς και να τον προσμένεις,όπως κάθε τι πραγματικά ελεύθερο που κάνει την φυλακισμένη σου υπαρξή   να ακτινοβολεί παράταιρα, έστω για λίγο...για τόσο λίγο...

(ενημέρωση 18:14) ".ωχρό γαλάζιο...My ass"..τιγκα στη σκονη κ την αηδια κ αυτο το  ηλιοβασιλεμα...δες τε χαλι

                   

*nNoe*