Λεξεις δραπέτες

".....Της έδειξε τη συλλογή του με τις αναμνήσεις και εκείνη τις ήπιε λαίμαργα.Παντα ηθελε να πιει αναμνησεις.Χορέψανε
ένα ταγκό και καπνίσανε βασιλικές γόπες.Το τηλέφωνο δε χτύπησε ποτέ για να βγει ο αυτόματος τηλεφωνητής που θα ενημέρωνε πως όλη η οικογένεια εκείνη τη στιγμή έκανε μπάφους.Στον κρύο και υγρό ήλιο του Γενάρη οι άγκυρες σταρφταλίζανε τη σκουριά τους με τα κολλημένα φύκια ,σα να ταν το πιο πολύτιμο κοσμημά τους.Το τραίνο άρχισε να τσουλάει αργά αργά ,οχι γιατί του κάνε καποιος ματασακόνι κ του διωξε τη σκουριά,αλλά γιατί δεν είχε πει ακόμα τη τελευταία του λέξη.Τ αλλα τρένα το γελούσαν και οι βροχές πέφτανε μανιασμένα πάνω του προσπαθώντας να το σταματήσουν.Οι φωτογράφοι θα χάνανε το θέμα τους,οι εραστές τη κρυψώνα τους,οι ληστές τη γιάφκα τους,αλλά αυτό άρχισε να τσουλάει στις παλιές ράγες ,σηκώνοντας το πεσμένο γάντι του χρόνου ,βγάζοντας ην κρύα γλώσσα του στον θάνατο των τρένων......."

-Μα τι γράφεις πρωινιάτικα Χριστιανέ μου,ποιος θα σε καταλάβει.Γράψε απλά,βατά,κατανοητά.Ακόμα δε ήπιες καφέ και γράφεις ακαταλαβίστικα.

-Δε θα καταλάβεις ποτέ,το παιχνίδι των λέξεων.Λέξεων που βρέθηκαν κατά λάθος σε συγεκριμένες προτάσεις .Μα ψάχνουν η μια την άλλη να ταιριάξουν αφήνοντας τις προτάσεις τους ορφανές και ακατανόητες.Τους αρκουν που οι ίδιες βρίσκονται και ταιριάζουν μεταξύ τους αδιαφορώντας για το χάος που οι ίδιες προκαλούν.Αν τις ρωτήσεις ,θα σου πουν πως δεν επέλεξαν οι ίδιες να βρίσκονται εκεί,και αν θα πρέπει να τις κατηγορήσεις για κάτι ,θα ναι η αρνησή τους να πεθάνουν κενές νοήματος.

-Τραγούδα.Δε καταλαβαίνω Χριστό.Καφέ θες?Πες μου αυτο το απλό γιατί εγω ειμαι χαζή.

-Ελληνικό.

-Τουρκικο δλδ.

-Ειδες που δεν εισαι χαζή?Απλα μου σπας τα νευρα......

-Ειναι απ τους καφέδες που πινεις.

-Οχι.Ειναι απ τις προτάσεις σου που δεν εχουν λέξεις.

-Αρχίδι...

-Μαλάκω....

*nNoe*