Κάθησε στην δικιά του θέση,μια θέση απομονωμένη απ τα μεγάλα τραπέζια
που φιλοξενούσαν ομάδες κεραυνών.Και υπηρχαν εκαντοντάδες τραπέζια στη σάλα.
Μικρότερα και μεγαλύτερα.Όλα απο ξύλα αρχαιων βελανιδιων, καστανιων, σεκόγιας, μαυροπευκων
και πλατανιων. Οι κεραυνοί κάθονταν κατά ομάδες.Αλλου της θάλασσας,αλλου των λιμνων,αλλου των πεδιάδων,αλλου των βουνων,αλλου των νησιων αλλου της ξηρας..Σπανια έβλεπες καποιον να κάθεται μόνος του.Ο Κριντ ηταν ενας απ αυτους.Το τραπέζι του ηταν απο τσιμέντο .Η καρέκλα του απο πίσσα και χαλίκια.Και η θέα που είχε ήταν ο τοιχος απο γυαλιά και πλαστικο και πέρα απ αυτα δεν έβλεπε τίποτα ,γιατί δεν υπήρχε τίποτα αλλο να δει.
Συχνα πυκνά,ομάδες ομάδες ,εφυγαν και ξαναγυρνούσαν με τα θυματά τους.Οι λέξεις τους ηταν ενας ήχος ακατάληπτος,έμοιαζαν με κρότους απόκοσμους,οι ιδιοι ήξεραν ποτε πανυγήριζαν,πότε έβριζαν,πότε θύμωναν,πότε λαγοκομόντουσαν.Οι ιδιοι τα ξεραν ολοι κ ολοι οι αλλοι καταλαβαιναν.
Ο Κρίντ,είχε μήνες να βγει.Ολοι το βλεπαν,κανείς δε έλεγε τίποτα,όλοι απέφευθγαν ιις κουβέντες μαζι του.Πολλες φορες του ειχαν προτεινει να έρθει μαζί τους ,πάντα αρνιότανε.Ο Κριντ ,περίμενε αγνωστο τι, αγνωστο ποιον,αγνωστα όλα.Περίμενε μονο.Κ οσο περίμενε ,τοσο αγριευε ,τόσο γινόταν όλο και πιο βλοσυρός,ολο κ πιο απόμακρος.Ο καιρός περνούσε και μονο αυτοι των βουνων εφευγαν ξαφνικα και γυρνουσαν πάλι γρήγορα φερνοντας μαζι τους ξύλα για τη φωτιά ,σκοτωμένα ζωα,καμμια φορα κ ανθρωπους.Καμμια φορα εφευγαν μαζι τους ,κ αυτοι της θάλασσας ,αλλα δε ηταν λίγες οι φορές που γύριζαν απρακτοι και οι μεν και οι δε και τρομακτικοι καυγαδες ξεσπουσαν τοτε στη μεγάλη σάλα.
Ο Κριντ ακουγε αλλα δε μιλούσε.Εβλεπε αλλα ήταν σα να βλεπει το κενό.Ποτε δεν επαιρνε θεση υπερ καποιων η κατα άλλων.Ο Κριντ περίμενε στο τσιμεντένιο του τραπέζι,λιωνοντας την καρέκλα του απο πίσσα και χαλίκια. Ερχοταν ο Νοέμβρης.Ο μήνας των καταιγίδων.Ο μήνας τους.Ο μηνας που πολλες φορες η σάλα άδειαζε ολόκληρη. Σχεδια και συζητησεις χάρτες και συμφωνίες ,αγριες κραυγες και χειροκροτήματα ακουγοταν όλο και πιο συχνα μερα και νυχτα.
Λίγο πριν τελειωσει ο Οκτωβρης,ο Κριντ βγήκε απο την αιθουσα.Κανεις δεν τον πρόσεξε.Στο μυαλο του το γεματο φωτια και θυμό ενας πυρακτωμενος χυλός ενέργειας σχημάτιζε τον στόχο του.Ενα στόχο που ειχε να χτυπηθει δεκαετίες.
Αθήνα.Νοέμβριος 2019.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου